________________
• પોતાનું યાદ કદી ના કરતા, દુર્ઘટના સમ સંસારી જીવનને ભુલી જાતા. ધન, ૮૮
સંસારી પણ નામ
ગોચરી પૂર્વે બતાવેલા ૧૦ ગુણવાળા ક્ષેત્રમાં એક ઢગલા રૂપે મૂકી દેવી. એને રાખ વગેરેમાં
મિશ્રિત કરીને પરઠવવાની નથી.
(૩) જો સ્થાપનાદિ વિશોષિકોટિદોષવાળી ગોચરી પરઠવવાની હોય તો એ બધી ગોચરી ઉચિત સ્થાનમાં બે ઢગલા રૂપે મૂકી દેવી. રાખ-રેતી વગેરેમાં મિશ્રિત ન કરવી..
(૪) જો એ ગોચરી નિર્દોષ જ હોય, પણ વધી પડવાથી પરઠવવી પડતી હોય તો ઉચિત સ્થાનમાં ત્રણ ઢગલા રૂપે એ પરઠવી દેવી પણ રાખ વગેરેમાં મિશ્રિત ન કરવી.
(૧૨૯)૨ાખમાં મિશ્રિત ન કરવા પાછળનો આશય એ છે કે બીજા કોઈ ગચ્છના સાધુઓને ૨ તે દિવસે કે બીજા દિવસે તે તે વસ્તુની અત્યંત જરૂર પડી. હવે તેઓ પણ શાસ્ત્ર ભણેલા હોય અને સ્થંડિલાદિ માટે આવા અનાપાત-અસંલોક સ્થાનમાં જતા હોય. એટલે ત્યાં તેઓ પઠવેલી ગોચરી જોઈ જો તેઓને જરૂર હોય તો લઈને વાપરી શકે.
આમાં ગીતાર્થો શાસ્ત્રજ્ઞાતા હોવાથી એક ઢગલો જોઈને સમજી જાય કે આ પરઠવેલી ગોચરી આધાકર્માદિ મોટા દોષવાળી છે. હવે જો એમને એવી જ કટોકટ હોય કે આવા મોટા દોષવાળી પણ ગોચરી લેવી પડે, તો એ પરઠવેલી વસ્તુ લઈને વાપરે-વપરાવે.
એમ બે ઢગલા જોઈ સમજી જાય કે આ વિશોષિકોટિ દોષવાળી છે અને ત્રણ ઢગલા જોઈ સમજી જાય કે આ તદ્દન નિર્દોષ છે.
આમ જાણી જ્યારે જેની જરૂર હોય ત્યારે તેનો ઉપયોગ કરે. આ કારણસર જ એ પરઠવાતી ગોચરીને રાખ વગેરેમાં મિશ્રિત કરાતી ન હતી.
ઝેર વગેરેવાળી ગોચરી તો કોઈને પણ નુકસાનકારી જ હોવાથી એ કોઈનેય ન અપાય. માટે જ એને રાખાદિમાં મિશ્રિત કરીને પરઠવતા.
(૧૨૭)યતિજીતકલ્પમાં જણાવ્યું છે કે વર્તમાનકાલમાં તો હવે આ જ પરંપરા છે કે કોઈપણ પ્રકારની ગોચરી-પાણી પરઠવવા પડે તો એ રાખ વગેરેમાં બરાબર મિશ્રિત કરીને જ પરઠવવા.
દૂધ-ઘી-શીરો-દૂધપાક વગેરે વિગઈઓ શક્ય હોય ત્યાં સુધી ન પરઠવવી. પરંતુ એ વધી જ પડે અથવા આધાકર્માદિ દોષવાળી હોય તો એ પરઠવવી જોઈએ. એ વખતે એમાં વધુ પ્રમાણમાં રાખ નાંખવાથી-સર્ફ વગેરે નાંખવાથી પાછળથી ત્રસજીવની વિરાધના અટકાવી શકાય છે.
કેટલાકો આ બધી વિગઈઓ આધાકર્મી હોય તો પણ પરઠવવામાં મોટો દોષ માની વાપરી જવાની માન્યતાવાળા છે. આ અંગે મારુ મન્તવ્ય એવું છે કે વર્તમાનકાળની દૃષ્ટિએ વીર વીર વીર વીર વીર અષ્ટપ્રવચન માતા ૭ (૧૯૬) વીર વીર વીર વીર વીર