________________
• સમજુ શ્રાવક અનર્થદંડના પાપો કદિ નવિ કરતો, પંચ મહાતી હાસ્યવિ થા ફોગટ શીદને કરતો ? ધન, ૬૭
કે સાધ્વીજીએ જવું નહિ.
આ રીતે ટૂંકાણમાં આપાતનું વર્ણન જોઈ લીધા બાદ સંલોકનું સ્વરૂપ જોઈએ.
કેટલાક સ્થાનો એવા હોય છે કે જ્યાં લોકોની અવરજવર ન હોય પણ દૂરથી તેઓની દૃષ્ટિ પડતી હોય.
દા.ત. (૧) મુંબઈના રેલ્વે પાટાની આજુબાજુની ઝાડીઓમાં ઘણી જગ્યા એવી છે કે ર ત્યાં કોઈ આવતું નથી પણ પાટાની બેય બાજુ રહેલા મકાનોમાંથી બધાની એ જગ્યાએ દૃષ્ટિ પડતી હોય છે. તેઓ સ્પષ્ટ જોઈ શકે કે “જૈન સાધુ ઝાડીમાં સ્થંડિલ બેઠા છે.”
ર
(૨) મુંબઈના દરિયા કિનારાના અમુક ભાગો પણ એવા છે કે જ્યાં કોઈની અવરજવર ન હોય, પણ બાજુમાં જ રહેલા વિરાટ બિલ્ડીંગોમાંથી બધાની ત્યાં નજર પડતી હોય અને તેઓને દેખાતું હોય કે “સાધુ દરિયાકાંઠે સ્થંડિલ બેઠા છે.”
(૩) કેટલાક પુલોની નીચે આજુબાજુમાં એવી ઝાડીઓ હોય છે કે ત્યાં સ્થંડિલ જવાય, ૨ ત્યાં કોઈની અવર જવર પણ ન હોય છતાં પુલ ઉપર ઉભા રહેલા, પુલ ઉપરથી ચાલતા જતા લોકોની તે સ્થાનમાં નજર પડતી હોય છે.
(૪) કેટલાક સંઘીએ સાધુ-સાધ્વીજી માટે જ સ્થંડિલની વ્યવસ્થા માટે પ્લોટો રાખેલા હોય અને એ પ્લોટોમાં બીજા કોઈની અવરજવર ન હોય પણ આજુ બાજુના બિલ્ડીંગવાળાઓની નજર પડતી હોય.
આ બધા સંલોકવાળા સ્થાનો કહેવાય.
સાધુઓને સ્થંડિલ બેઠેલા જોઈ તેઓ મશ્કરી કરે, નિંદા કરે, જુગુપ્સા કરે.... વગેરે દોષો પણ આમાં સંભવિત છે.
(૧૧)વર્તમાનમાં વાડાપદ્ધતિની અપેક્ષાએ વિચારીએ તો સાધુ વાડામાંથી નીકળે કે ઉપાશ્રયમાં જ સ્થંડિલ માટે જુદી રાખેલી રૂમમાંથી સાધુ પ્યાલો લઈને નીકળે અને ગૃહસ્થો જુએ તો એ પણ એક જાતનો સંલોક જ છે. ગૃહસ્થો સમજી તો જાય જ કે “આમાં સ્થંડિલ લઈને જાય છે.” ભલે કંઈ ન બોલે, પણ એમના મનમાં દુર્ગંછા તો ઉત્પન્ન થવાની શક્યતા ઘણી જ. “હાથમાં સ્થંડિલ ઉંચકી જવું એ તો ભંગીઓનું કામ છે. રે ! ભંગીઓ પણ હવે આવા કામ કરવાની ના પાડે છે.” આવા વિચારો એ જોનારાને આવે તો કોઈ જ નવાઈ નથી. રે ! સંયમીને પોતાના સ્થંડિલ માટે પણ જો જુગુપ્સા થતી હોય, તે ગૃહસ્થોને જુગુપ્સા ન થાય એ શી રીતે શક્ય બને ?
એક મહારાજ પ્યાલો લઈને નીકળ્યા અને ગૃહસ્થને શંકા પડી. ને પણ પાછળ પાછળ
વીર વીર વીર વીર વીર
અષ્ટપ્રવચન માતા – (૧૭૫) વીર વીર વીર વીર વીર
ર