________________
કે “હું કોબી, કામી, ઈર્ષાળુ” કપટરહિત જે બોલે છે.
Aી
ખાવા કાજે, માયા-મૃષા નવિ સેવે, “હું કોબી, કામી. ઈયાં
થી દૂર થયા પછી ય દોષિત ગોચરી વાપરતો રહે, શરીરને જરૂરી હોય એના કરતા ય વધારે છી ૨ આહાર વાપરે તે શું મૂઢબુદ્ધિવાળો ન કહેવાય? વી). તમે જ કહો ! તાવ મટી ગયા પછી પણ મેટાસીન, પેરાસીટેમોલ વગેરે ગોળીઓ આ નિષ્કારણ રોજેરોજ ખાધે રાખનારને તમે શું કહેશો? ૨ પેટ ભરાઈ ગયા બાદ અનુકૂળ વસ્તુ માંડલીમાં આવી અને પીરસાઈ તો શું સંયમી એ જ વી વાપરે ખરો? આ તો ગોળી છે અને આજની ગોળી તો લેવાઈ ગઈ છે. બમણી ગોળી સંયમી
વશ લે ખરો?
Rી આપણા જીવનમાં આવું નથી બનતું? કે પેટ ભરાઈ ગયા પછીય અનુકૂળ વસ્તુ વી મળતી હોય તો એ લઈને વાપરી લેતા હોઈએ ?
જો આવું હોય તો મેટાસીનના રાગી મૂઢ સંસારી જેવી જ આપણી દશા ન કહેવાય? ૨ એમ દરેક અપવાદ વિશે સંયમીએ આ પદાર્થ સૂક્ષ્મતાથી વિચારવો જોઈએ. વી યોગશાસ્ત્રમાં કલિકાલસર્વજ્ઞશ્રી ફરમાવે છે કે 4 दिचत्वारिंशता भिक्षादोषैनित्यमदुषितम् ।
___ मुनिर्यदन्नमादत्ते सैषणासमितिर्मता ॥ વી અર્થ : મુનિ કાયમ માટે ૪૨ દોષથી રહિત જે ગોચરી ગ્રહણ કરે તે એષણાસમિતિ વી.
GGGGGGGGGG G GOGGGGGGG
વી કહેવાય.
GSSS S SS S SPG GR
આ અર્થ પ્રમાણે ૪ર દોષો વિનાની ગોચરી લેવી-વાપરવી એ જ એષણાસમિતિ છે. જે વી એટલે એનું વર્ણન તો પૂર્ણ થઈ ગયું. છે પણ પિંડનિર્યુક્તિકારે ગ્રામૈષણા રૂપ એષણા પણ બતાવી છે એટલે એને પણ છે રએષણાસમિતિની અંદર ગણી લઈ તેનું વર્ણન પણ કરી લઈએ.
વાપરતી વખતે જે દોષો લાગે એ ગ્રામૈષણા દોષો કહેવાય છે. એ પાંચ છે (૧) સંયોજના (૨) ઈંગાલ (૩) ધૂમ (૪) અતિપ્રમાણ (૫) અકારણ. વ.
(૧) સંયોજનાઃ બે વસ્તુ ભેગી કરવી એ સંયોજના છે. એના બે પ્રકાર છે. બાહ્ય અને ૨ (વા) અત્યંતર. છે ઉપાશ્રયની બહાર જ ગોચરી વહોરતી વખતે દૂધમાં ખાંડ નંખાવવી, રોટલીમાં ઘી .
નંખાવવું, આંબિલની મોળી દાળમાં મીઠું નંખાવવું, દૂધ અને ચાહ ભેગા કરવા... ખાદ્ય ૨ વી વસ્તુને સ્વાદિષ્ટ બનાવવા, જીભને અનુકૂળ બનાવવા માટે આ રીતે કરવું એ બાહ્ય સંયોજના વી જ કહેવાય.
ધારીરીથી અષ્ટપ્રવચન માતા • (૧૩)વીર વીવીપીવી