________________
દુર્ગતિ પડતા રાખે મુનિને, દેશ ક્ષાજ્યાદિક ધર્મો, શુભભાવથી જે પાળે તે, ભવરણમાં નવિ ભટકે. ધનર
એક વિદ્વાન મુનિરાજે તો તપસ્વી બહેનોનો રોજ વાસક્ષેપ નાંખવા નિમિત્તે પણ પરિચય
૨ ન થાય તે માટે જાહેરાત કરી દીધી કે “મેં મારો મંત્રેલો વાસક્ષેપ સાધ્વીજીને મોકલાવી દીધો રે છે. એટલે બહેનોએ સાધ્વીજી પાસેથી મારો વાસક્ષેપ નંખાવી લેવો. મારી પાસે આવવું નહિ.”
આવી વિશિષ્ટ યતના પાળશું તો જ સંયમપરિણામને ટકાવી શકશું.
(ઘ) મોટા તપના પારણામાં તપસ્વીઓએ શું શું વાપરવું ? એનું લિસ્ટ સંયમીઓ આપતા હોય છે. અલબત્ત આ ય ખોટું છે. સાધુ એમ કહે કે “પહેલા બે-ત્રણ દિવસ મગનું પાણી વાપરવું. ગરમાગરમ વાપરવું. કેરનું પાણી-ઢીલા મગ-કે૨ વગેરે લેવા.” એટલે એ બધુ બનાવવામાં થનારી વિરાધના સાધુના ખાતે જ લખાય.
પણ જો અજ્ઞાની શ્રાવક-શ્રાવિકાઓ પારણામાં ગમે તે વાપરે, ભાન ન રાખે તો એમની તબિયત બગડે, હોસ્પિટલમાં દાખલ કરવા પડે અને મરી ય જાય. લોકો બોલે કે “આ તપ કરવાથી માંદા પડ્યા, મરી ગયા.’ આમાં તો તપની વગોવણી થાય, શાસનની નિંદા થાય. ૐ એટલે જ શાસન હીલના અટકાવવા, તપની વગોવણી અટકાવવા તપસ્વી ગૃહસ્થોને પારણા અંગેનું માર્ગદર્શન આપવું જરૂરી બની રહે છે.
છતાં એનો અર્થ એ નથી કે સાધુ વ્યાખ્યાનની પાટ ઉપર એ બધું સ્વયં સમજાવવા માંડે કે મળવા આવેલા ગૃહસ્થોને સાધુ પોતે આ બધું સમજાવે. આ માટેનો ઉપાય એવો જણાય છે કે લગભગ દરેક સંઘમાં જુના અનુભવી તપસ્વીઓ તો હોય જ છે. એમને બધી ખબર જ હોય છે. આવા અનુભવી માણસો દ્વારા જ તપસ્વીઓને પારણા અંગેની સમજુતી અપાવડાવાય. તે અનુભવી તપસ્વી વ્યાખ્યાનમાં કે એ સિવાય પણ તપસ્વીઓને પારણાની બધી વિગત સમજાવે. અને તપસ્વીઓ પણ પોતાની તબિયત માટે જ આ બધી શિખામણ હોવાથી એ વાત સ્વીકારે. સાધુ પણ તપસ્વીઓને સમજાવે કે જો તમારા પારણા બગડશે તો ધર્મ નિંદાશે. અને તેથી પારણામાં ખૂબજ કાળજી રાખવી પડશે. એ માટે આ અનુભવી ભાઈની બધી શિખામણ ધ્યાનમાં લેવી જોઈએ.”
આ એવો માર્ગ છે કે જેમાં સંયમીએ કોઈ સાવઘભાષા બોલવી ન પડે અને શાસનની હીલના વગેરે પણ ન થાય.
સંયમનો કટ્ટર પક્ષપાત હશે, તો જ આ બધી યતના વાળવી શક્ય બનશે. બાકી તો (૬૮)‘શહિળો વેયાવડિય ન TMા' વગેરે શાસ્ત્રપાઠોને ઘોળીને પી જઈ ગૃહસ્થો માટે બધું વીજ ક૨ના૨ સંયમીઓ પણ કો'ક મળી જાય તો એમાં ભીષણકાળને સલામ ભરી દેવા સિવાય બીજો કોઈ વિકલ્પ નથી.
વીર વીર વીર વીર વીર અષ્ટપ્રવચન માતા ૭ (૧૧૦) વીર વીર વીર વીર વીર
ર