________________
પાછી મોત ને મહાત વધી. એનતે..પપ
યમરાજે મનિના મરણ અનતા કીધા, ભાવસહિત જિનમણા પાળી શકો, ..
જો
કે
કડક
હકીકતો
- આજ લગી યમરાજે મુનિના મરણ ?
એક દિવસ આજ રીતે તરપણી ભરીને વધેલું દૂધ કબાટમાં મૂકી રાખેલું.
પોરિસીનો સમય થયો એટલે વૃદ્ધ સાધ્વીજી એકાસણું કરવા બેસવા માટે તરપણી લેવા કબાટ પાસે ગયા. એમણે તરપણી હાથમાં લીધી. ' આ હવે હું એ વખતે કબાટની નીચે જ સ્વાધ્યાય કરવા બેઠેલી, મને એમની પ્રવૃત્તિ આ ણી તરફ ઉપયોગ ન હતો. અચાનક જ હું કોઈક કામ માટે ઉભી થઈ, એ ઉભી થઈ એમાં |
હું એમના હાથ સાથે અથડાઈ, એમના હાથમાંની તપણી દૂર જઈ પડી. તૂટી ગઈ. ગી - એ વખતે મારા ગુરુણી સામે જ બેઠેલા, એમણે આ બધું જોયું. હું તો ગભરાઈ | આ ગઈ,
“આટલું બધૂ દૂધ ઢોળાઈ જવા બદલ ગુણી સખત ઠપકો આપશે.” એ વિચારથી રા અવાચક બની ગઈ.
પણ હું આશ્ચર્ય પામી.
તરત મારા ગુરુણી ઉડ્યા, લુંછણિયું લઈ દૂધ સાફ કરવા લાગ્યા. પછી તો હું રે છે પણ સહાય માટે જોડાઈ.
એ કામ કરતા કરતા જ મને પૂછે “તમને વાગ્યું તો નથી ને?” અમૃત જેવા એ શબ્દો સાંભળી મારું મન ભરાઈ આવ્યું. ન ઠપકાનું નામ ! ન દૂધ ઢોળાઈ જવાની ઘટનાનો ઉલ્લેખ ! એના બદલે મને વાગ્યું હોવાની ચિંતા ! મારો ભય દૂર થઈ ગયો.
(ભૂલ તો બધાની થાય, ભૂલ થઈ એટલે એ પડેલો કહેવાય. પડેલાને પાટું મારવું ન જોઈએ. અર્થાત્ એને એની ભૂલનો ખ્યાલ આવી જાય પછી ખખડાવવાને બદલે આશ્વાસન આપી ભૂલ ભૂલી જઈ પ્રસન્ન બનાવવો જોઈએ.)
૨૧૮. આશ્રિતોની માતા બને એ સાચા ગુરુ (સાધ્વીજીના શબ્દોમાં ...)
“ગુરુજી ! અમારો અંતરનાદ..” COMMITHI વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૨)
"
