________________
આ
છે
અ
୧୮
||
ર
래리
અ
મા
“આ ભગવાન તો શાંતિસ્નાત્રમાં લઈ જવાના હતા. અહીં કેમ લાવ્યા ? આ અ મા આચાર્ય જ બધું ઉંધુ-ચત્તુ કરતા લાગે છે. હું તો આ ભગવાન લઈ ચાલ્યો...” આચાર્યદેવ મુમુક્ષુ બહેનોને રજોહરણ આપી જ રહ્યા હતા ત્યાં જ સ્ટેજ ઉપર રા ધમધમાટ કરતો ક્રિયાકારક દોડી આવ્યો, ગુસ્સાથી એ ધ્રુજતો હતો...
રા
જે દોષો પરમાં દેખું તે મુજમાં પ્રગટી દંડે, ધર્મદાસના વચન શ્રદ્દહી દોષષ્ટિને છંડે. ધન તે...૪૬
“આપના” જવાબ મળ્યો.
“તો મારા શ્રાવકો તો મારી સાથે જ લડવાનાને ? મારી સાથે ન લડે તો કોની આ સાથે લડે ? જેની સાથે આત્મીયતા હોય એની પાસે હૈયાવરાળ ઠલવાય. એમાં ઠપકો દેવાની જરૂર જ નથી.”
છે
૨ ચાર્યશ્રીએ ઉત્તર વાળ્યો.
1000000000
આ
છે
(ોઈ બંને ચંડકૌશિક, તો આપણે બનીએ પ્રભુવીર !) ૨૦૩. મારી ભૂલ થઈ ગઈ, ક્ષમા કરજો
એ સ્થાન હતું કચ્છનું મોટા આસંબીયા ગામ !
ગામમાં એક સાથે બે પ્રસંગો ભેગા હતા. બે યુવતીઓની દીક્ષા અને
જિનબિંબપ્રતિષ્ઠા !
પ્રતિષ્ઠા નિમિત્તે એક જગ્યાએ શાંતિસ્નાત્ર પણ હતું. એટલે કુલ બે જગ્યાએ ચૌમુખજી ભગવાન પધરાવવાના હતા. દીક્ષામંડપમાં અને શાંતિસ્નાત્રમાં !
ગામમાં પ્રતિમાજી ઓછા ! એટલે બહારગામથી પ્રતિમાજી લાવેલા. પુજારીને સુચના અપાયેલી કે “બહારગામના પ્રતિમાજી દીક્ષામંડપમાં મૂકવા અને ગામના પ્રતિમાજી શાંતિસ્નાત્રમાં !”
આ
ણ
၁။
૨
111111111
આ
પણ પુજારીની ભૂલ થઈ. એણે ગામના ચૌમુખજી દીક્ષામંડપમાં અને બહારગામના ચૌમુખજી શાંતિસ્નાત્રમાં પધરાવી દીધા.
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી (૬૮)
અ
આ બાજુ વર્ષીદાનનો વરઘોડો પૂરો થયો, બધા દીક્ષામંડપમાં આવી ગયા. અ ણ દી ાની ક્રિયા શરુ થઈ, ઓઘો આપવાનો અવસર આવ્યો પણ પેલી બાજુ શાંતિ ણ ગા સ્ન ત્ર ભણાવવા આવેલો ક્રિયાકારક બીજા ચૌમુખજી શાંતિસ્નાત્રમાં જોઈ ગુસ્સે ગા ૨ ભરાયો. એ ચાલુ દીક્ષામાં ધમધમ કરતો દોડી આવ્યો, આચાર્યશ્રી ઓઘો આપે એ આ પહેલા તો ચૌમુખજી લઈ ચાલવા માંડ્યો.
ર
ਮ
આખી જનતા ટગર ટગર જોઈ રહી.
રા
અ
ਮ
રા
