________________
Aી ડેટ વપરાવે ભક્તિ કરી સવિ સાધુજનની વધઘટ કુખ પધરાવે. ધનતે
શ્વાનાદિકને ઉચિત વસ્તુ લાવી હેતે વપરાવે ભક્તિ,
આ પણ એકવાર સાથેના મુનિ કોઈક બીજા વિચારમાં ચડી ગયેલા એટલે બરાબર આ સૂચન કરવાનું ભૂલી ગયા અને... આચાર્યશ્રી ધડાક દઈને જમીન પર પડ્યા.
સાધુ ગભરાઈ ગયો. “જોરદાર ઠપકો મળશે.” એ વિચારથી થથરી ગયો. પણ આચાર્યદેવ એટલે કોણ ? એ ઉભા થયા.
“ભલા ભાઈ ! કહેવું તો હતું...” એમ શાંતિથી બોલ્યા અને પાછા ચાલવા લાગ્યા. કોઈ ઠપકો નહિ, ચર્ચા નહિ. આ ઉપાશ્રયે પહોંચ્યા બાદ પણ આચાર્યદેવે કોઈને કશી જ વાત ન કરી. એ જાણતા " હતા કે “વાત કરીશ, તો બધા એ સાધુને ઠપકો આપશે. બિચારો દુઃખી થશે... ભૂલ તો થાય.”
(બીજાની નાની-મોટી ભૂલો યાદ કરાવી કરાવીને એને ખખડાવવો, પરેશાન 8 કરવો, નીચો પાડવો એ કામ જૈન શ્રમણ કદી ન કરે...) - ૧૮૭. એ કરુણદેશ્ય નિહાળી અનરાધાર તુજ આંખો વહી....
ગુરુદેવ ! પેલા સાધુને થયું છે શું? કંઈ ખબર નથી પડતી: આપ એમને ? # બોલાવીને પૂછો તો ખરાં ખુલાસો તો કરો...”
સાધુઓએ આચાર્યદેવ પાસે આવી હૈયાવરાળ ઠાલવી. - “પણ શું થયું છે ? શું વાંધો પડ્યો ?”
આચાર્યશ્રીને કશી સમજણ ન પડી.
“અરે, સાત-સાત દિવસથી કશું ખાધું નથી. રે.! તપશ્ચર્યા કરતા હોત તો તો છે બરાબર ! પણ પચ્ચકખાણ તો રોજ એકાસણાનું લે છે. બધાની ગોચરી લાવે છે. " અને માંડલીમાં આવે છે, પોતાની ગોચરી પાત્રામાં કાઢે છે, વાપરવા બેસે છે.. પણ પછી. આ ઉદાસ બની જાય છે... ઉભા થઈને “મારે વાપરવું નથી' કહીને જતા રહે છે. ણ
અમે ઘણું પૂછ્યું પણ સૂનમૂન બની ગયા છે...” સાધુઓએ ઘટસ્ફોટ કર્યો, “શું થયું હશે?” આચાર્ય વિચારમાં પડ્યા. ommon વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૫૦) MAHITI
C
