________________
णमो त्यु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स णमो त्थु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स
કસ્તુરભાઈ જેવા મોટા માણસ આવ્યા, સામે ઉભા રહ્યા, પણ એ મુનિરાજને કશી આ જ ખબર નહિ.
આ
એમનું કામ ચાલું જ રહ્યું.
કસ્તુરભાઈ પણ સમજદાર શ્રેષ્ઠ શ્રાવક હતા. મુનિરાજશ્રીની આ જ્ઞાનમગ્નતા અ એમને ખૂબ જ ગમી ગઈ. એ ઉભા જ રહ્યા, રાહ જોતા રહ્યા.
r
આશરે એક કલાક વીતી ગયો ન કસ્તુરભાઈ હટ્યા, ન મુનિશ્રીનો ધ્યાનભંગ
၁။
ર
થયો.
અંતે એક કલાકે મુનિની દૃષ્ટિ ઉંચી થઈ, કસ્તુરભાઈને જોયા... ત્યારે એમને અ ખ્યાલ આવ્યો કે “કોઈક મને મળવા આવ્યું છે.”
મા
રા
00000000DDDI
અ
୧୮
၁။
ર
એ મુનિરાજની છેલ્લી ઘડીઓ ગણાતી હતી, ત્યારે લક્ષ્મણભાઈ ભોજકે કહ્યું કે “સાહેબ ! ઝાઝો સમય નથી. તો અમૃતભાઈ પંડિતને બોલાવીને ગ્રંથો માટે ભલામણ કરવી હોય એ કરી ઘો...'
જીંદગીની છેલ્લી ઘડીઓમાં પણ શાસનના કાર્ય પ્રત્યે એ જાગ્રત હતા એનો આનાથી ચિતાર મળે છે.
જ્યારે આ મુનિરાજને ભારતસંઘાગ્રણીના આગમનની પણ કલાક સુધીય કશી જ ખબર પડતી નથી. આપણી બહિર્મુખતાને નિહાળવા માટે દર્પણ સમાન આ પ્રસંગ ઘણું આ ઘણું કહી જાય છે.)
છે
આ
મા
રા
(જ્ઞાનસારમાં કહ્યું છે કે “જ્ઞાનમગ્ન જીવના સુખનું વર્ણન કરવું શક્ય નથી.” સામાન્ય શ્રાવક પણ જો આપણને મળવા આવે તો આપણું મન, જ્ઞાન, ધ્યાન, જપમાંથી ચલિત થઈને એના તરફ વળી જાય છે,
૧૭૯. પુરુષાર્થ કરો, સિદ્ધિ હાથવેંતમાં છે
પણ
આદત પડી ગયેલી ‘ચા'ની ! ચા વિના ન ચાલે.
ચા ન પીએ તો માથું જાણે ફાટ ફાટ થાય.
અ
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૭ (૪૨)
sn
5 = 0 F
(સાધ્વીજીના શબ્દોમાં →)
શિષ્યા-પ્રશિષ્યાઓના પ્રવર્તિની અમારા દાદીગુરુણીને આખી જીંદગી માટે ણ
၁
ફરસાણ, મીષ્ટાન્ન, ફળાદિનો સંપૂર્ણ ત્યાગ ખરો,
રા
આ
૨
래리
મ
રા
