________________
णमो त्यु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स ामी त्यु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स
મૂકીને ચાલ્યા ગયા. એ અજૈનભાઈ પણ કેટલી જવાબદારી સંભાળે ?
સાધુ તો બેભાન જ હતા. પડ્યા, ટાંકા લેવાયા, સ્ટેશન પર મૂકાયા... બધી આ વાતોથી અજાણ !
આ
છે
ભાગ્યયોગે પેલા જૈનભાઈએ એ સાધુને સ્ટેશન પર એકબાજુ પડેલા જોયા. એણે અ એમને ઢંઢોળીને ભાનમાં લાવ્યા.
ણ
၁။
ર
આ
ਮ
રા
--------
મ
ભાનમાં આવતાની સાથે જ એ પોતાનો ઓઘો શોધવા લાગ્યા. એમનો ઓઘો
તો રસ્તામાં જ ક્યાંક પડી ગયો હતો.
પણ આશ્ચર્ય એ વાતનું હતું કે
શરીર પર લેવાયેલા ટાંકાઓ તરફ એમનું ધ્યાન ન ગયું,
21
એની પીડા તરફ એમનું ધ્યાન ન ગયું,
“હું ક્યાં છું ? આ ક્યાં આવી ચડ્યો ? મને શું થયું છે ?” વગેરે કોઈ પ્રશ્નો એમના મોઢામાંથી ન નીકળ્યા.
ભાનમાં આવતા જ એમનો એકમાત્ર પ્રશ્ન એ જ રહ્યો કે “મારો ઓધો ક્યાં?' ઓઘો ન મળતા એ વ્યાકુળ બની ગયા. જૈનભાઈને હકીકતનો અણસાર આવવા લાગ્યો. સાધુ મહાત્મા પાસેથી એમના સ્થાનની જાણકારી મેળવી તરત ત્યાં ગયા, બધી વાત કરી. તરત બીજો ઓથો લાવી સ્ટેશન ઉપર એ સાધુને આપ્યો, ત્યારે એમને શાંતિ થંઈ.... ધીરે ધીરે એ ઉપાશ્રયે આવ્યા.
(સંઘના શ્રાવકો સહવર્તી સાધુઓને તો કોઈપણ બાબતનો અણસાર ન હતો. પેલા જૈનભાઈના વચનો બાદ બધી ખબર પડી...)
(ધમાં રવવર્વેસો... ઉપદેશમાલામાં કહ્યું છે કે સાધુવેષ ધર્મની રક્ષા કરે છે. પોતાના સાધુવેષને જોઈને સાધુને ભાન આવે કે “હું તો સાધુ છું. મારાથી પાપ કેમ થાય...” સાધુવેષ.. રજોહરણની તાકાત પણ કંઈ જેવી તેવી નથી...)
5_5_ૐ ૐ
આ આ જ મુનિને એન્જોબ્લાસ્ટ નામનું હ્રદયનું ગંભીર ઓપરેશન થઈ ગયા બાદ ચાર આ છે જ દિવસમાં વિહાર કરવાનો થયો, ચાતુર્માસના ક્ષેત્રે પહોંચવાનું હતું. ડોક્ટરે છે વ્હીલચેરનો ઉપયોગ કરવા કહ્યું. પણ એ વૃદ્ધિ મુનિએ ચાલીને જ વિહાર કર્યો અને આ ચાતુર્માસ સ્થાને પહોંચ્યા,
f
၁။
ર
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી – (૩૯)
૨
મા
રા
11111111
અ
ણ
၁။
ર
આ
ਮ
રા
