________________
णमो त्यूण समणस्स भगवओ महावीरस्स णमो त्थु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स
૧૫૭. સાધર્મિક ભક્તિનો લહાવો
આ
(સાધ્વીજીના શબ્દોમાં)
છે
પ્રથમ જેઠ વદ બીજ વિ.સં. ૨૦૬૩નો જ આ પ્રસંગ છે.
અ
હું સવારે આયંબિલશાળામાં પાણી વહોરવા માટે ગઈ. મારી સાથે બીજા પણ અ ણ એક સાધ્વીજી બે ઘડા પાણી વહોરવા માટે પધારેલા.
၁။
આ
છે
એમનો એક ઘડો ભરાયો અને ઉકાળેલું પાણી પૂરું થઈ ગયું. નવું પાણી ન થાય ? ત્યાં સુધી શું ? અને વળી એ એક ઘડો પાણી લેવા એમણે વધારે એક ધક્કો ખાવો
પડે.
COTT
આ
ਮ
મેં એમને કહ્યું કે “મારો એક ઘડો ભરેલો છે, બીજા હજી ભરવાના બાકી જ છે. મા રા તમે મારું આ પાણી લઈ જાઓ. હું પછી પાણી લઈ જઈશ. તમારે ફરી આવવું ન રા
પડે.”
એ સાધ્વીજી મુંઝવણમાં તો હતા જ, મારા આ કથનથી એમને આનંદ થયો. એમણે હા પાડતા જ મેં મારા ઘડામાં રહેલું ગરમાગરમ પાણી એમના ખાલી ઘડામાં ઠાલવવાનું શરુ કર્યું.
1
» 5 5 x
એ ઘડો અડધો ભરાયો, ત્યાં તો મારા હાથમાંનો ઘડો છટકી ગયો, ઘડો છટકતા એમાં રહેલું પાણી ઉછળ્યું. એ ગરમાગરમ પાણી સીધું મારી આંખમાં ગયું.
પળભર તો મને એમ જ લાગ્યું કે “મારી આંખોમાં આવું ધગધગતું પાણી ગયું છે, એટલે આંખો ચાલી જશે. હવે હું અંધ બની જઈશ.”
આ
આ
છે
પણ મારા આશ્ચર્ય વચ્ચે ૧૫ મિનિટમાં જ એ બધું પાણી આંખમાંથી બરાબર નીકળી ગયું અને મને પહેલાની માફક જ બધું દેખાવા લાગ્યું. કશું નુકશાન ન થયું. મને તો એમ જ લાગે છે કે એ સાધ્વીજી પ્રત્યે મેં જે સાધર્મિકવાત્સલ્યનો ભાવ અ ભાવ્યો, એના પુણ્યપ્રતાપે જ હું બચી ગઈ. એમને શાતા આપવામાં મને પણ શાતા અ ણ મળી.
1
ર
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી
(૨૧)
G
(હકીકત ગમે તે હોય પણ એ તો નિશ્ચિત હકીકત છે કે સાધુ-સાધ્વીજીને ગા ૨ જોઈને જેની આંખોમાં સ્નેહ પ્રગટે છે, બહુમાન પ્રગટે છે. તેઓનો મોક્ષ વધુ દૂર હોતો ર નથી.) મ
래미
ણ
ਮ
રા
