________________
2 ચડવાની તૈયારી, એ વૈરાગી મનડું કરે ના વિષયસુખોની યારી. ધન છે
મુક્તિકાજે સિંહ સાથે યુદ્ધ ચડવાની તૈયારી
- રોટલો અને મરચા વાપરીને જીવન ગુજારો કરતા.
પણ પુણ્યોદય જાગ્યો, | સદગુરુનો સમાગમ થયો
અને નાની ઉંમરે એ છોકરીએ દીક્ષા લીધી. બધા પાપકર્મો પુણ્યકર્મમાં સંક્રાન્ત થઈ ગયા.
સંસારીપણામાં કશું જ ન મળે. સાધુ બન્યા બાદ હવે તો બધું જ મળે... કોઈ ર વાતે ખામી નહિ.
પણ આમની આંતરદષ્ટિ જાગ્રત હતી.
ગૃહસ્થપણામાં મળતું ન હતું માટે ન ભોગવ્યું. પણ હવે ચિક્કાર મળે છે છતાં આ ન ભોગવું તો જ મારો વૈરાગ્ય સાચો ગણાય...”
એ વિચારે એમને ત્યાગના માર્ગે દઢ બનાવ્યા. એમણે બધા ફળોનો અને લગભગ બધા શાકોનો ત્યાગ કર્યો. મુખ્યત્વે રોટલી-મરચું વગેરે વાપરી નિર્વાહ કરી લે. કાયમ એકાસણા કરે અને દૂર દૂર ગોચરી જાય.
એમનો દીક્ષા પર્યાય આજે તો ૩૦ વર્ષનો છે, છતાં કર્મના ગણિતને પચાવી રે ગયેલા આ સાધ્વીજીને અહંકાર સ્પર્યો નથી. નાના-નાના સાધ્વીજીઓનું પણ E
પ્રતિલેખનાદિ કરે, એમના માત્રુ-સ્થડિલાદિ પરઠવવાના આવે તો પણ લેશ પણ સંકોચ ER EB ન પામે. ગોચરી માંડલીમાં નીચે લુંછણિયું કરવું - કાજો કાઢવો, લુણા કાઢવા... વગેરે 5 . બધા કાર્યો સ્વયં કરવા લાગે.
અમે ના પાડીએ કે “આપ તો ઘણા વડીલ છો...” પણ એમને કોઈપણ કામ છે કરવામાં નાનમ નહિ
પોતાને આંબિલ હોય તો પણ વહોરવા માટે ચાર પાત્રા લઈ જાય, એકમાં આંબિલની અને બીજા ત્રણમાં બીજાઓ માટે ચાલુની ગોચરી લાવે, બધાને વપરાવ્યા ગા બાદ વાપરે.
- ૨-૨ વાર વહોરવા જવું, પાણીના ઘડા લાવવા... વગેરે કામોમાં એ ૩૦ વર્ષના | | દીક્ષાપર્યાય પછી પણ તૈયાર !
બધા એમને મહાવૈયાવચ્ચી કહે છે.
Commજજ
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૧૧૫)
"
