________________
णमो त्यु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स * णमो त्यु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स
પણ કર્મસત્તાએ એમની ખૂબ કસોટી કરી. ૧૨-૧૨ વર્ષ મુમુક્ષુપણામાં તડપ્યા
આ બાદ દીક્ષાની પ્રાપ્તિ થઈ. દીક્ષાજીવનમાં પણ ગુરુભક્તિ માટેનો થનગનાટ એમની આ વાણીમાં, એમની ચાલમાં, એમના ચહેરા પર દેખાય.
છે
છે|
આ સાધ્વીજીના મનમાં સતત એક વિચાર ચાલતો કે “મારા ગુરુણીનું સ્વાસ્થ્ય આ સારુ રહે એ માટે હું શું કરું ? તેમનું સ્વાસ્થ્ય સારું રહે તો એ વધુ પ્રભાવના કરે, અ ણ વાંચન-લેખન કરે..."
ણ
၁။
၁။
ર
ર
આ
ਮ
રા
Ooooooooooooo
એકવાર પાર્શ્વનાથ દાદાની નિશ્રામાં પોષ દસમીનો અક્રમ કર્યો. દાદાની ભક્તિમાં લીન બન્યા. આંખે આંસુ અનરાધાર...
એ જ વખતે એમણે એક અભિગ્રહ લીધો કે “ગુરુણીના સ્વાસ્થ્ય માટે મારે ૧૦૮ અક્રમ કરવા...”
અને એમણે એ તપ શરુ કરી દીધો. આજે પણ એમના અક્રમ ચાલુ જ છે.
આ
છ
၁။
ર
એ સાધ્વીજીને શાતા પૂછીએ તો એકજ જવાબ આપે કે
“આપણા પોતાના માટે અક્રમ કર્યા હોત તો શાતા-અશાતાનો પ્રશ્ન આવે. પણ આ તો ગુરુવર્યા માટે કર્યા છે એટલે શાતા જ શાતા છે.
૨૩૯. પુણ્યપ્રતાપ સાધુજીવનનો કેવો ? જંગલમાં મંગલ
“ચલો, સાધ્વીજીઓ ! ગોચરી આવી ગઈ છે. બધા ગોચરી વાપરવા જલ્દી આવી જાઓ...' ગુરુણીએ મોટેથી બુમ પાડી બધાને બોલાવ્યા.
“ગુરુણીજી ! અમારે બધાએ આજે ઉપવાસ કરવો છે, એટલે અમારે વાપરવું આ નથી. આપ બધા વાપરી લો...”
કાયમ એકાસણું કરનારા નાના સાધ્વીજીઓએ જવાબ દીધો.
રાજસ્થાનનું એક નાનકડું ગામ !
જૈનોના ઘરો ઘણા ઓછા !
૧૬ સાધ્વીજીઓ કુલ ૨૭ કિ.મી.નો લાંબો વિહાર કરીને થાકીને આવ્યા હતા. અમુક સાધ્વીજીઓને નવકારશી-બેસણું હતા. સવારે સાધ્વીજી ગોચરી ગયા, પણ
ગોચરી ઘણી દુર્લભ ! ૪-૫ સાધ્વીજીઓને માંડ સવારની ગોચરી પૂરી થઈ.
અ
is n
oooooooo
આ
છે
અ
ણા
၁။
ર
અ
એકાસણાવાળા નાના સાધ્વીજીઓ સમજી ગયા કે “બપોરે તો બધા જ વાપરનારા અ મા છે, મુશ્કેલી પડવાની જ. આપણે ઉપવાસ કરી લઈએ, તો હજી કંઈક ઠેકાણું પડે.” મા
રા
રા
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૭ (૧૦૫)
