________________
णमो त्यु ण समणस्स भगवओ महावीरस्स णमो त्यु णं समणस्स भगवओ महावीरस्स
૨૩૬. આ છે અણગાર અમારા
આ
છે
સાંજના વિહાર કરીને અમે એક ફેક્ટરીમાં પહોંચ્યા. રાત્રે ત્યાં જ વિશ્રામ કરવાનો હતો. વસ્ત્રો પરસેવાથી લથપથ થઈ ગયા હોવાથી વસ્ત્રો સુકવવા દોરી અ બાંધવાની હતી.
આ
ણા
ગા હતા.
ર
એ દરવાજો હતો લોખંડનો !
અ
એનું ફીટીંગ કરવાનું બાકી હતું, એ વાતની આ સાધ્વીજીને ખબર ન હતી. અ મા એમણે દોરી બાંધવા જોરથી દોરી ખેંચી અને એ લોખંડનો દરવાજો ધડાંમ કરતો મા રા સાધ્વીજી ઉપર પડ્યો.
રા
આઠ માણસો ઉંચકી શકે તેવો વજનદાર લોખંડનો દરવાજો એક સાધ્વીજી પર પડે એની અસર શું થાય ?
ભગવાનનો પાડ માનો કે દરવાજો માથા ઉપર ન પડ્યો, પણ પેટ અને સાથળના ભાગ ઉપર સખત ઘા વાગ્યો.
વેદના અસીમ હતી.
ત્યાં કોઈ ડોક્ટરની વ્યવસ્થા નહિ.
શ્રાવકોએ આવીને વિનંતિ કરી કે
“આપ રજા આપો તો અમે સાધ્વીજીને મોટા શહેરમાં હોસ્પીટલમાં લઈ જઈએ. આ શહે૨ ૩૫-૪૦ કિમી. દૂર છે, વાહનમાં લઈ જવા સિવાય બીજો કોઈ છૂટકો નથી.” આ પણ એ સાધ્વીજીએ આવી ભયંકર વેદનામાં પણ એક જ વાત કરી. “મારે ક્યાંય
| છે
આવી વિરાધના કરીને જવું નથી, સવાર સુધીમાં સારુ થઈ જશે...”
એમની મક્કમતા આગળ શ્રાવકોએ નમતું જોખ્યું.
જેઠ મહીનાની કાળઝાળ ગરમી !
રાતના ઉંઘ આવે નહિ !
માત્રુ થાય જ નહિ !
પગે ઉભું થવાય નહિ !
છતાં સાધ્વીજીના મુખ ઉપર એક વાતનો આનંદ “હું વિરાધનાથી બચી ગઈ...' વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૭ (૧૦૨)
WI
આ
એક સાધ્વીજી દરવાજાના આંગળીયા સાથે દોરી બાંધવાની મહેનત કરી રહ્યા ણ
၁၁။
ર
અ
ણ
၁။
ર
અ
મા
રા
11111111111
ૐ છે 5 n
આ
મા
રા
