________________
જેમ વેપારી ખોવાયા રત્નો બારીકાઈથી શોધે, મારગમાં તેમમુનિ જીવોને નજરે નજરે નોધે. ધન તે...૫૮
આપતા વાર નહિ. હસવાનું તો નામ નહિ. સિંહ જેવી મુખાકૃતિ જોઈને જ અમે બધા આ સાધ્વીજીઓ એમનાથી ડરીએ.
અલબત્ત અમે જાણતા હતા કે આ કડકાઈ શાસ્ત્રીય હતી, બ્રહ્મચર્યની સુરક્ષા માટે
અ
ણ
၂၁။
ર
અ
ਮ
રા
Or
આ
el
၁။
ર
હતી...
પણ એ ડરના કારણે અમે આચાર્યદેવ પાસે જવામાં ભયની લાગણી અનુભવતા. એકવા૨ એ વર્ધમાન તપોનિધિ આચાર્યદેવનું ચાતુર્માસ વિદ્યાશાળામાં હતું. ઉંમર ઘણી થઈ ગયેલી અને એમાં વળી તબિયત બગડી. રાત-દિવસનો ભેદ પારખવા જેટલો પણ વિવેક આચાર્યદેવ એ માંદગીમાં ગુમાવી બેઠા. ખાસ કંઈ બોલી શકતા ન હતા. શ્રી સંઘે નમસ્કાર મહામંત્રની ધૂન શરુ કરી દીધેલી.
અમે બધા આવી માંદગીમાં એમને શાતા પૂછવા, વંદન કરવા ઉપાશ્રયે ગયા. પણ નજીક જવાની તો હિંમત જ નહિ. અમે ૨૫ થી ૩૦ સાધ્વીજીઓએ રૂમની બહાર રહીને જ આચાર્યદેવને વંદન કર્યા. આચાર્યદેવ રૂમમાં હતા, પણ રૂમમાં તો પગ મૂકતા પણ ધ્રૂજતા.
રખે ને આચાર્યશ્રી ઠપકો આપે તો ?
આ
ਮ
રા
આચાર્યદેવની અમારા ઉપર નજર પડી, એમણે હાથના ઈશારાથી અમને બધાને રૂમની અંદર બોલાવ્યા.
આ
અને
તેઓશ્રીએ બે હાથ જોડી “મત્થએણ વંદામિ” કહ્યું અને પછી “મિચ્છામિ દુક્કડં’
-ત્ર
આ
» 66
અમે બધા ગભરાયા
“કંઈ ભૂલ થઈ કે શું ?...'
અમે અંદર તો ગયા, પણ દૂર જ ઉભા રહ્યા.
આ
આચાર્યદેવે ઈશારાથી અમને નજીક બોલાવ્યા. અમે હિંમત કરી એ વયોવૃદ્ધ આ છે ગ્લાન આચાર્યદેવની નજીક ગયા.
છે
આ
ਮ
રા
111111111111111
આ
જ.
કહ્યું.
અમે જોયું કે તેઓશ્રીમાં વધુ બોલવાની શક્તિ જ ન હતી. આ બે વાક્યો પણ ર એ ઘણા ધીમા અવાજે મહામુશ્કેલીએ બોલેલા.
પણ એ વખતના એમના મુખ ઉપરના ભાવોએ હજારો વાક્યો કહી દીધા.
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી
(<9) www
આ
ਮ
રા
