________________
, ,
,
,
,
કેમ તે પાપ અનંતા બાંધે. ધન તે.૫૩
પછી તેણધારી જે સાધ્વાચાર ન સાધ, માગેભ્રષ્ટ ભારેકર્મી તે પાપ ,
સુખશીલતાથી વધારી
ઘણીવાર બા મહારાજ એમની આવી અલ્પબુદ્ધિ જોઈ રડી પડતા, ત્યારે પોતાના - | નિમિત્તે બાને દુઃખી થતા જોઈ આ સાધ્વીજીની આંખમાં પણ આંસુ આવી જતા. આ | આટલું હોવા છતાં પણ એમણે અભ્યાસ ન છોડ્યો, અથાગ પુરુષાર્થ ચાલુ જ રાખ્યો
એક-એક પાદ લગભગ ૧૦૦૦-૧૫૦૦ વાર બોલે, ત્યારે યાદ રહે, પાછા ભૂલે, અ [ણ પાછા ગોખે. રોજ રાત્રે બા મહારાજને બધા સૂત્રો સંભળાવે, કાચા થાય તો પાછા ગા પાકા કરે.
માષતુષની જેમ એમને પણ કેવો ઘોર કર્મોદય છે, એ તો આપણે જોયું. હવે આ એમાં માપતુષ જેવી ગુણવત્તાના પણ દર્શન કરીએ. મા એમના વડીલ ગુરુણીના શબ્દો છે કે રો આ સાધ્વીજીએ દીક્ષા બાદ કદી મારા પેટનું પાણી પણ હલાવ્યું નથી. એક શબ્દ પણ એમને કહેવો પડ્યો નથી. જે સમજાવીએ, એ તરત અમલમાં જ હોય, વિનયગુણ
એટલો બધો જબરદસ્ત કે અમારા ૧૦૦-૧૫૦ સાધ્વીજીઓમાં સૌથી વધુ ગુણવત્તા ૨. એમની કહી શકાય. ખાવામાં કદી કોઈ વસ્તુની માંગણી નહિ. કદી કોઈ વસ્તુની ના પર
નહિ. જે આપીએ એ વાપરી લે. નિત્ય એકાસણા કરે.” ર. જ્યારે એમના બા મહારાજ આ લેખ વિરતિદૂતને મોકલી રહ્યા હતા, ત્યારે એ સાધ્વીજીએ સ્પષ્ટ કહ્યું કે
ગુરુણીજી ! મારામાં છે શું ? મને કશું આવડતું નથી. લખવું હોય તો એટલું = લખો કે મને ગુસ્સો કરતા આવડે છે – ખાતા-પીતા આવડે છે. બીજું કશું જ આવડતું કે નથી.” .
મહાનિશીથનું વચન છે કે “એક વર્ષ સુધી સખત પ્રયત્ન કરવા દ્વારા જો એક ગાથા પણ કંઠસ્થ થતી હોય તો સંયમીએ એનો સખત પ્રયત્ન કરવો.”
આજની પરિસ્થિતિ જોઈએ તો કેટલાક સંયમીઓ તીવ્ર ક્ષયોપશમવાળા હોવા થી છતાં, અભ્યાસની બધી અનુકુળતા હોવા છતાં પ્રમાદાદિના કારણે એક વર્ષે પણ ૨૫ગા, ૫૦ ગાથા પણ ન ગોખે... એ વખતે દુઃખ થાય.
એની સામે આવા સાવ જ મંદ ભયોપશમવાળા સાધ્વીજીની વાત સાંભળીને હૈયાને ટાઢક વળે છે, કે
ના ! જિનશાસનમાં કિંમતી રત્નો આજે પણ વિદ્યમાન છે. પેલા માણતુષ મુનિ
જળમાં વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૦૯) INTIMITI
