________________
પણા મનમાં લાવી કદી ન લેતા વગઈ-દોષિતભોજનમનને મનાવી
ને મનાવી. ધન તે...૩૬
નિ જાગે તો પણ જિનઆણા મનમાં લાવી દી.
મેં
જી
રેં 8
8 = =
0
ઉપાધ્યાયજીએ ગાઢ કારણસર સાધ્વીજીઓને વાત કરી કે “એ વૃદ્ધ બા મહારાજને | ડોળીમાં બેસાડી ઉંચકીને અહીં લઈ આવવા ફાવશે ?” છે એ વખતે કામ કરનારી બહેનો દ્વારા ડોળી ઉપાડવાની વાત ન હતી. | સાધ્વીજીઓએ સ્વયં ડોળી ઉપાડવાની હતી. ૭૦ કિ.મી. ડોળી ઉંચકીને વિહાર કરવા ન તો કોણ તૈયાર થાય ?
પણ આ નૂતન સાધ્વીજીએ તૈયારી બતાવી. એમના વડીદીક્ષાના જોગ પુરા થતા 1 જ એક બીજા સક્ષમ સાધ્વીજી સાથે તેઓ ૭૦ કિ.મી. દૂરના તીર્થમાં પહોંચ્યા. ગમે તે કારણસર એ વૃદ્ધ સાધ્વીજીને બનતી ઝડપે અહીં લાવવાના હતા. આ નૂતન સાધ્વીજી અને બીજા એક સાધ્વીજીએ વૃદ્ધ સાધ્વીજીને ડોળીમાં બેસાડી ઝડપી વિહાર શરૂ કર્યો. આ ખૂબ જ ઉલ્લાસ સાથે તેઓ ડોળી ઉંચકીને ચાલતા હતા. લગભગ ૩૫ કિ.મી.નો મા વિહાર થયો અને આ નૂતન સાધ્વીજીને રસ્તામાં વીંછી કરડ્યો. E. એમ કહેવાય છે કે સાપના ડંખ કરતા પણ વીંછીના ડંખની વેદના અતિભયંકર E હોય છે. કર આ ભયંકર વેદના હોવા છતાં નૂતન સાધ્વીજીએ વચ્ચે થોડાક દિન રોકાઈ જવાનું છે E મંજૂર ન રાખ્યું. માત્ર પાટો બાંધી ઘોર વેદના સાથે પણ વિહાર કર્યો. અને બનતી ? = ઝડપે વૃદ્ધ સાધ્વીજીને ઉપાધ્યાયજી મ. પાસે પહોંચાડી દીધા. એમની આ સહનશીલતા, ૪
ગુર્વાજ્ઞાપાલનની દઢતા જોઈ ગુરુએ એમને અંતરના ય અંતરથી પુષ્કળ આશિષ રસ આપ્યા. સ, એકવાર રાતના સમયે આ સાધ્વીજીની આંખમાં ગમે તે રીતે એક મંકોડો ઘુસી 8 | ગયો. આંખ ચોળી નાંખે તો પળવારમાં મંકોડો બહાર નીકળી જાય. પણ એમાં 1 મંકોડાને કલામણા થાય. કદાચ આંખ ચોળવા જતાં, મંકોડાને પકડીને કાઢવા જતા "
મંકોડો મરી પણ જાય. કરૂણાÁ હૃદયવાળા આ સાધ્વીજી મંકોડાને પીડા આપવા લેશ છે આ પણ તૈયાર ન હતા. આંખો સૂઝીને ટેટા જેવી થઈ ગઈ. આંખમાંથી આંસુની ધારા | વહેવા લાગી. વેદના અસહ્ય હતી. પણ આ સાધ્વીજીએ આખી રાત નવકાર ગણતા 5 ગણતા એ ઘોર વેદના સહન કરી. ! છેક સવારે મંકોડો એની મેળે આંખમાંથી બહાર નીકળ્યો ત્યારબાદ વેદના શાંત
.00
$
$ $ 8 +
એ થઈ.
!!
એક નાનકડી કીડી પગના તળીયે ચટકો ભરે એ પણ એક મિનિટ માટે પણ સહન |
$ + +
lind101 વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી ૦ (૫૩) WINNOTTOM..