________________
કમાઈ શમાવી. નિજકબલ તેને ઓઢોર્ડ વત્સલભાવ જમાવી છે. તે
ઠંડીથી ધ્રુજતા મુનિવરને દેખી સ્વાર્થ ગમાને
પણ છેવટે એમણે શિષ્યાને સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કહી દીધું કે, આ “તને ખબર છે? જે સ્થાનોમાં શાકભાજી-ભીંડા, કેળા વિગેરે વનસ્પતિનો જ વધુ આ
પ્રમાણમાં ઉપયોગ હોય, વનસ્પતિ વિનાની ગોચરી ન મળતી હોય એવા સ્થાનોમાં
ઉત્સર્ગમાર્ગે તો રહેવાનો પણ શાસ્ત્રોમાં નિષેધ છે. તો એ બધું વાપરવાની તો વાત || આ જ ક્યાં રહી ? તું મને શા માટે આ નાળિયેરનું પાણી પીવડાવે છે. મને પાપમાં કેમ ણ નાંખે છે ?” ગા. એ પછી એ ગુરણી ધ્યાન રાખવા લાગ્યા. જ્યારે શિષ્યા ઘડામાંથી પાતરીમાં ગા * પાણી કાઢીને આપે ત્યારે જ વાપરતા. શિષ્યા સીધી કોઈપણ પાતરી આપે તો એ ર વાપરતા જ નહિ. (ઘડામાં તો પાણી જ હોય ને ?)
શિષ્યા પણ ચાલાક હતી. ગુરુણીના સ્વાથ્ય માટે ચાલાકી કરવામાં એ શિષ્યા મા રા કોઈ દોષ માનતી ન હતી. એણે હવે ઘડામાં જ નાળિયેર-પાણી ભરી રાખવાનું શરુ રા કર્યું. જ્યારે ગુરુણી પાણી માંગે ત્યારે ઘડામાંથી જ પાતરીમાં લઈને આપે.
ગુરણી સમજે કે “આ સાદું પાણી જ છે અને વાપરી લે. પણ આવું કેટલી વાર ચાલે ? ગુણીએ પછી જ્યારે પોતાની શિષ્યાએ પાણી આપ્યું ત્યારે સ્પષ્ટ પ્રશ્ન કર્યો કે ૨ તું તારા રજોહરણ-ઘાના સોગંદ ખાઈને કહે કે આ પાણી નાળિયેરનું છે કે સાદું છે ? એંઠું કર્યા પછી મારે વાપરવું જ પડે છે.” શિષ્યા શું બોલે?
માત્રાની અતિ ભયંકર પીડા વચ્ચે પણ એ મહાસંયમી સાધ્વીજીએ જિનાજ્ઞા ક પ્રત્યેનો માત્ર પક્ષપાત જ જાળવી રાખ્યો એટલું નહિ પરંતુ એનું કટ્ટરતા સાથે પાલન .. પણ કર્યું.
શરીર સારું હોય, બધી અનુકૂળતા હોય ત્યારે આપણને આપણી જાત છે. - જિનાજ્ઞાપાલક, આજ્ઞા પક્ષપાતવાળી દેખાય એમાં કંઈ નવાઈ નથી. પણ શરીરના
રોગો વખતે, પ્રતિકૂળતાઓ વચ્ચે આપણા આચાર-વિચાર કેવા હોય છે ? એનું ય ગ નિરીક્ષણ કરશું તો આપણે કોણ છીએ? એ બીજા કોઈને ય પૂછવા નહિ જવું પડે. મા
હા ! અપવાદ માર્ગ પણ હોય, પણ અપવાદ શાસ્ત્રાનુસારી હોવો જરૂરી ૨
આ
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી (૧૦) TITHOUT
