Vishvani Aadhyatmik Ajaybi Aapna Sadhu Sadhviji Bhagwanto 01

SR No.: 005773
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunhansvijay
Publisher: Kamal Prakashan Trust
Publication Year: 2007
Total Pages: 194
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 5 MB

Page 112

દરિયામાં લીનતાને ધરતા. ધન તે.૬૪
પ્રતિકમણાદિક સવકિયાઓ વિધિપત
યાઓ વિધિપૂર્વક જે કરતા. દેવ જેમનાટકમાં ડિરિયામાં લીનતાને સ્વીકારીને જ આચાર્યશ્રી ત્યાં પધાર્યા અને એક-બે દિવસમાં જ આ રીતે સૂર્યાસ્ત સમયે, આ યુવતીઓએ ઉપાશ્રયમાં પ્રવેશ કર્યો. અકાળે વિજાતીય પ્રવેશ થતો જોઈ આચાર્યદેવે આ . ધાક બેસાડવા માટે મોટેથી રાડ પાડી
___"अय लडकीओ ! यहां क्यु आइ हों ? मालुम नहि कि साम को साधु के उपाश्रय अ मे नहि आना चाहिए । नीकल जाओ यहां से". ણ એ શબ્દો એટલા સખત અને મોટા હતા કે યુવતીઓ ગભરાઈ ગઈ અને તરત
| ભાગી ગઈ. તેમને ખોટું લાગી ગયું. ઘરે જઈને પોતાના વડીલો-ટ્રસ્ટીઓને વાત કરી. ? મુગ્ધ વડીલોએ આચાર્યની તરફેણ કરવાને બદલે એ બહેનોની તરફેણ કરી નાંખી.
સવારે ઉપાશ્રયમાં જઈને આચાર્યશ્રીને કહેવા લાગ્યા કે
“તમે અમારી દિકરીઓને આ રીતે ગમે તેમ ખખડાવો, એ ન ચાલે. તમારે મા, |રા વિવેક રાખવો જોઈએ.” 8 આચાર્યદેવ સમજી ગયા કે ટ્રસ્ટીપણાનો રોફ જ એમને આ પ્રમાણે બોલાવી રહ્યો :
છે. ટ્રસ્ટીઓ એમ માનતા હશે કે “અમે આચાર્યને અહીં સ્થિરવાસ કરાવીને એમના ક 8 ઉપર ઉપકાર કરીએ છીએ; એટલે અમારી વાત આચાર્ય માનવી જોઈએ.” = 8 આચાર્યદેવ પરમ નિ:સ્પૃહી હતા. એમણે સ્પષ્ટ ઉત્તર આપી દીધો કે 8 B “यदि मैं यहां मरूंगा, तो शायद तुम मुझे चंदन से जलाओगे, लेकिन इसके लिए 2 S मैं अपने सिद्धांतो में बांध छोड करने के लिए तैयार नहि हुं, मैं यहां से चला जाउंगा,
दुसरी जगह भले मुझे चंदन से जलाने वाले न मीले, किन्तु लकडी से जलाने वाले
तो मील जायेंगे." ' અને એમણે બીજા જ દિવસે ત્યાંથી વિહાર કર્યો, નવસારી જલાલપુર પહોંચી ત્યાં
જ સ્થિરવાસ કર્યો અને ત્યાં જ કાળધર્મ પામ્યા. | આજે પણ ત્યાં એમનું સમાધિસ્થાન વિદ્યમાન છે.
ગમે તેવા શ્રીમંતો-ભક્તો-શ્રાવકોની શેહશરમમાં બિલકુલ તણાયા વિના આ ણ શાસ્ત્રીય મર્યાદાઓનું અણિશુદ્ધ પાલન કરનારા આવા શૂરવીર મુનિવરોથી જાણ જિનશાસન દેદિપ્યમાન છે.
૫૮. અઘરું કશું જ નથી. બધું પ્રયત્નસાધ્ય છે | એક તપસ્વી મુનિરાજ છેલ્લા ૪૫ વર્ષથી અખંડ વર્ષીતપ કરી રહ્યા છે.
તે એમાં
TWITTTTTTT વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી (૫)