Aacharya Kumudchandrasuri Jivan Katha

SR No.: 005771
Original Sutra Author: N/A
Author: Sheelchandravijay
Publisher: N N Shah
Publication Year: 2010
Total Pages: 92
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 12 MB

Page 36

પ્રકારનું કોઈનું દેવું નથી. અને કોઈ કાઢતા આવે તો તે આથી ૨૬ છે. આ લખત મેં મારી · રાજીખુશીથી કર્યું છે, તે મને કબૂલ છે. ઉપરની રકમ ત્થા જનશો શા. રામચંદ પ્રેમાંજીને ત્યાં જ કાયમ રાખવી. એ જ દા. શા. છગનલાલ ફકીરચંદનાં છે.
આ વીલ વાંચ્યા પછી છગનભાઈની ન્યાયવૃત્તિ તથા કોઠાસૂઝ માટે અહોભાવ ન જાગે તો જ આશ્ચર્ય.
*
છગનભાઈ પોતે મૂળ નવસારીના, તેથી દીક્ષા ત્યાં લેવાની તેમની ધારણા હશે. પરંતુ તેમના શેઠ શ્રીદલીચંદ વીરચંદ શ્રોફ તથા છગનભાઈની સાથે નવાપરા – ઉપાશ્રયમાં કાયમ આરાધના કરનાર શ્રાવક બંધુઓ તેમને પોતાના સ્વજન માનીને જ વર્તતા. તે સૌનો આગ્રહ રહ્યો કે દીક્ષા તો નવાપરાના આંગણે જ થવી જોઈએ. અમે બીજે નહિ જવા જઈએ. આથી દીક્ષાનો પ્રસંગ ત્યાં જ કરવાનું નક્કી થયું.
તે નિર્ણય અનુસાર પૂજ્ય ગુરુભગવંતને વિનંતિ કરતાં તેઓશ્રીએ સં. ૧૯૯૭ના માગશર શુદિ બીજનું શુભ મુહૂર્ત આપ્યું. તે મુહૂર્તને શ્રીસંઘે તથા છગનભાઈના પરિવારે ઉલ્લાસભેર વધાવ્યું, અને દીક્ષા મહોત્સવની તૈયારીઓ આદરી દીધી. નવાપરાના સંઘે પોતાના પનોતા સપૂતના દીક્ષા – મહોત્સવના, વાયણાં જમવાં, માનપત્રનો ભવ્ય મેળાવડો, વર્ષીદાનનો વરઘોડો ઇત્યાદિ પ્રસંગો એવા ઉમંગથી અને ઠાઠથી ઉજવ્યા કે સૂરતના તે સમયના ઇતિહાસમાં એ મહોત્સવ અજોડ ગણાઈ ગયો.
જરા કલ્પના તો કરો ! પતિ વ૨૨ાજાના લેબાશમાં બગીમાં બેઠો હોય અને છૂટા હાથે વર્ષીદાન ઉછાળતો હોય ; એનાં પત્ની પાછળ પાછળ ટોળે વળેલી સ્ત્રીઓના સમૂહ – વચાળે પગપાળાં ચાલતાં હોય, એમણે પણ સોળ શણગાર સજ્યાં હોય અને વળી માથે દીક્ષાની છાબ લીધી હોય; મંગલગીતો ગવાતાં હોય અને બન્નેનો હરખ માતો ન હોય; કેવું અલૌકિક એ દૃશ્ય હશે ! પતિના વિયોગે રોકકળ મચાવવાને બદલે, સન્માર્ગે જતાં પતિને હસતે હૈયે વધાવીને વિદાય કરવા નીકળતી આર્ય નારીનું આ દિવ્ય સ્વરૂપ આ દેશમાં જ, અરે, આ જૈન શાસનમાં જ જોવા મળે. બાકી ન ભૂતો ન ભવિષ્યતિ.
ગુરુરુભગવંતે ફ૨માવેલા મુહૂર્તના શુભ દિન માગશર શુદિ બીજે, નવાપરા-સંઘના આંગણે, છગનભાઈની દીક્ષાની મંગલક્રિયા પૂજ્ય ગુરુભગવંતોના હાથે સંપન્ન થઈ, અને તે દિવસે છગનભાઈ છગનભાઈ મટી, પંન્યાસ શ્રીકસ્તૂરવિજયજીના શિષ્યરત્ન મુનિરાજ શ્રીકુમુદચંદ્રવિજયજી તરીકે પ્રસ્થાપિત થયા. તે જ સમયે ધ્રાંગધ્રાના રહીશ ભાણજીભાઈ નામના મુમુક્ષુ શ્રાવકના પણ દીક્ષા થઈ, જેઓ મુનિ શ્રીજયવિજયજી તરીકે જાહેર થયા.
તે દિવસે જીવનના ઉત્થાનની એક મહાન આકાંક્ષા છગનભાઈએ સિદ્ધ કરી, અને પોતાના આ માનવ ભવને રળિયાત બનાવી લીધો.
૨૮