________________
દશવૈકાલિકસૂર ભાગ-૩ gિe અધય. સૂર-૩૦-૩૧ ૩ એ છે કે આ ભાષા સાંભળી તે વનનો સ્વામી વ્યંતરાદિ ગુસ્સે થાય. (મારા વનને કાપવાની ( આ ઈચ્છા આ સાધુની લાગે છે...) અથવા તો વ્યંતર વિચારે કે “સાધુએ આ વૃક્ષના વખાણ I: કર્યા છે, એટલે આ વૃક્ષ લક્ષણવાળું છે” એમ વિચારી વ્યંતર એ વૃક્ષમાં રહી જાય. તથા * * આ રીતે અનિયમિતબોલનારા, જેમ તેમ બોલનારા સાધુની લઘુતા થાય. આ બધા દોષો અહીં જોડી દેવા.
अत्रैव विधिमाहतहेव गंतुमुज्जाणं, पव्वयाणि वणाणि अ । रुक्खा महल्ल पेहाए, एवं भासिज्ज पन्नवं ॥३०॥ આ જ વિષયમાં વિધિ (કારણ આવી પડે ત્યારે શું બોલવું ? એ) બતાવે છે. |
ગા.૩૦ તે જ પ્રમાણે ઉદ્યાન, પર્વત, વનમાં જઈને મોટા વૃક્ષો જોઈને પ્રાજ્ઞાવાન આ પ્રમાણે બોલે.
‘તદેવત્તિ સૂત્ર, વસ્તુતઃ પૂર્વવાદેવ, નવમેવ માપેત / રૂ૦ |
ટીકાર્ય : આનો અર્થ વસ્તુતઃ પૂર્વની જેમજ = ૨૬મી ગાથાની જેમ જ સમજવો. માત્ર ત્યા નેવં ... હતું. અહીં વુિં છે. સાધુએ આ પ્રમાણે બોલવું...
H.
जि जाइमंता इमे रुक्खा, दीहवट्टा महालया । पयायसाला विडिमा, वए जि
રિસનિત્તિ મ | રૂડા
ગા.૩૧ આ વૃક્ષો જાતિમાન, દીર્ઘ, વૃત્ત, મહાલય. પ્રજાતિશાખાવાળા, વિટપી, - દર્શનીય છે. એમ બોલે. _ 'जाइमंत 'त्ति सूत्रं, 'जातिमन्तः' उत्तमजातयोऽशोकादयः अनेकप्रकारा 'एत' उपलभ्यमानस्वरूपा वृक्षा 'दीर्घवृत्ता महालयाः' दीर्घा नालिकेरीप्रभृतयः वृत्ता
नन्दिवृक्षादयः महालया वटादयः 'प्रजातशाखा' उत्पन्नडाला 'विटपिनः' प्रशाखावन्तो "वदेदर्शनीया इति च । एतदपि प्रयोजन उत्पन्ने विश्रमणतदासन्नमार्गकथनादौ वदेन्नान्यदेति | સૂત્રાર્થ: રૂ
ટીકાર્ય : આ = ઉપલભ્યમાન સ્વરૂપવાળા = પ્રત્યક્ષ દેખાતા અનેકપ્રકારના 6) અશોકાદિ વૃક્ષો ઉત્તમજાતિવાળા છે.
