Mahavir Charitra Bhashantar

SR No.: 005748
Original Sutra Author: N/A
Author: Gunchandra Gani
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1938
Total Pages: 550
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 12 MB

Page 414

અષ્ટમ પ્રસ્તાવ-પ્રભુની દેશના.
૩૮૫
પુરૂષથી પરિવરેલે ઉત્તમ, રથમાં આરૂઢ થયેલે તે સમવસરણમાં ગયે. ત્યાં દૂરથી જ તે રથ ઉપરથી નીચે ઉતર્યો. પ્રભુ પાસે જઈ, મોટા આદરથી જિનેશ્વરને વંદના કરી, પછી નિમેષ રહિત દષ્ટિવડે સ્વામીના મુખની સન્મુખ જોતા સેવવા લાગે. ભગવાને પણ ધર્મદેશના આ પ્રમાણે પ્રારંભી – * “હાથમાંથી ઝરતા પાણીની જેમ સમયે સમયે પ્રાણીઓનું આ જીવિત ગળે છે. વ્યાધિ, વૃદ્ધાવસ્થા અને પીડા પણ નિરંતર શરીરને દુઃખ આપે છે. અતિ ઘણું કલેશથી ઉપાર્જન કરેલી લક્ષમી પણ વીજળીની જેવી ચંચળ છે. પ્રિય પુત્ર અને સ્વજનને સંયોગ પણ જળના તરંગની જેમ ભંગુર (નાશવંત) છે. પિશાચણના જેવી વિષયની તૃષ્ણ કેઈપણ પ્રકારે તેવા પ્રકારે દુઃખે કરીને નિગ્રહ કરી શકાય તેવી છે કે જે પ્રકારે તે અત્યંત મેહ પમાડે છે, અને તેથી છેડો પણ વૈરાગ્ય થઈ શક્તો નથી. બીજા બીજા ગૃહવ્યાપાર કરવામાં નિરંતર વ્યાકુલ થયેલ લેક ધર્મરૂપી પાથેય ઉપાર્જન કર્યા વિના જ યમરાજના મુખમાં પ્રવેશ કરે છે. આ જ મુગ્ધજનોનો સર્વથા અગ્ય વિભ્રમ છે કેઅમે ભેગ ભેગવીને પછી છેવટે ધર્મનું આચરણ કરશું, કેમકે વૃદ્ધાવસ્થા પ્રાપ્ત થાય ત્યારે સર્વ ઇક્રિયેનો પ્રચાર હણાઈ જાય છે, અને તેથી કરીને ધર્મ કરે તે દૂર રહ્યો; પરંતુ ધર્મ સાંભળ પણ દુર્લભ છે. ઘણું કહેવાથી શું ? જે બાલ્યાવસ્થામાં જ ધર્મ આચરતો નથી તે યુદ્ધ કરવાને સમયે અશ્વને શીખવનારની જેમ વૃદ્ધાવસ્થામાં શેક કરે છે.” આ પ્રમાણે જગદુગુરૂએ સર્વ પ્રાણીઓને સાધારણ વાણીવડે મોક્ષસુખના મૂળ બીજરૂપ ધર્મનું રહસ્ય કહ્યું. - તે સમયે સ્થિર ચિત્તવાળા જમાલિકુમારે કર્ણરૂપી અંજળિવડે આ વાણીરૂપી અમૃતનું પાન કર્યું, તેથી તેના હૃદયમાં વૈરાગ્યવાસના ઉત્પન્ન થઈ ત્યારે તેણે ભગવાનને પ્રણામ કરી, મસ્તક પર નિશ્ચળપણે હસ્તરૂપી કમળકેશને સ્થાપન કરી કહ્યું કે
હે ભગવન! આપે મને મોક્ષસુખ આપવામાં સમર્થ એવો ધર્મ જે પ્રકારે કહ્યો છે તે પ્રકારે નિપુણ બુદ્ધિવાળા બીજા કોઈએ કહ્યો નથી. હે જગન્નાથ ! હું માનું છું કે–મેં પૂર્વભવમાં ઘણું પુણ્ય ઉપાર્જન કર્યું છે, તેથી કરીને મને આપના દર્શન થયાં. તેથી કરીને હું મારા માતા-પિતાની રજા લઈને આપની પાસે પ્રવજ્યા ૧ ભ્રાંતિ.