________________
શ૦૨
શ્રી મહાવીરચરિત્ર
,
ઉત્તર દિશામાં બીજું સિંહાસન રચાવ્યું. ત્યાં બિરાજમાન થયેલા પ્રભુને તેણે કનકકળશોવડે હવરાવ્યા અને આભૂષણેથી અલંકૃત થયેલા, સિંહાસન પર પૂર્વાભિમુખ વિરોજમાન વીરને સુગંધી અને સુકુમાળ વસ્ત્રવડે અંગ લુંછી, શરીર બાવનાચંદન-રસ ચચી, સ્ફટિક સમાન ઉજવળ દેવદૂષ્ય-યુગલ પહેરાવી, પંચવિધ રત્નનું કટિસૂત્ર બાંધી, કનકાચલની શિલા સમાન વિરતીર્ણ વક્ષસ્થળે વિમલ મુક્તાફળને હાર પહેરાવી, કપલને ઉત્તેજિત કરનાર એવા વિચિત્ર મણિમંડિત કંડલ પહેરાવી, કીંમતી રત્નને મુગટ માથે ધરાવી, પાંચ પ્રકારના પુષ્પની માળાવડે અલંકૃત કરી તથા સુગંધી પ્રવર વાસ છાંટી, પ્રભુના ચરણયુગલને વંદન કરી, વારંવાર ધરણીતલ સુધી મસ્તક નમાવી, સેંકડે આશિષ આપતા સુરાસુરના ઈંદ્ર આ પ્રમાણે ભગવંતની સ્તુતિ કરવા લાગ્યા...હે જગતના એક બાંધવ! સુરાસુર સહિત ત્રિભુવનને પણ અજેય અને અત્યંત મહાન એવા મેહ-મઘને તમે અ૫ કાળમાં લીલામાત્રથી છે. મિથ્યાત્વતિમિરને જ્ઞાન-રવિના કિરણે વડે ઉછેદી, વિમાગે લાગેલા ભઑને માટે તમે મુક્તિ-માર્ગ પ્રગટ કરે. ચિરકાલ શ્રમણ-ધર્મનું પાલન કરે. કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત ન થાય તે દરમ્યાન અજિત રાગદ્વેષાદિકને જય કરે અને હે નાથ! સદા અમારા અંતરમાં વાસ કરે. વિબુધ- તમારા ગુંસમૂહને સતત ગાતાં સર્વત્ર દિશાઓને શબ્દમય બનાવે. કુમુદના કેસરી સમાન તમારે ગેરયશ, ત્રણે ભુવનમાં પ્રસરતાં સર્વત્ર ઉગતા ચંદ્રબિંબની શોભાને ધારણ કરે. સિંહની જેમ તમારૂં અતુલ પરાક્રમ જોઈ ભયથી ચપળ થતા કુતીથિંકરૂપ મૃગો દૂર દૂર પલાયન કરે.” એમ આશીર્વાદપૂર્વક ત વાણથી પ્રભુની સ્તુતિ કરી અને નાટ્યવિધિ પ્રવર્તાવી સુરેદ્રો વિરામ પામતાં, ભાવી ભગવંતના વિરહાગ્નિવડે તપ્ત થયેલ નદિવર્ધન રાજા પિતાના પુરૂષોને બેલાવીને કહેવા લાગ્યું કે–અરે દેવાનુપ્રિયે ! ભુવનગુરૂના નિમિત્તે વિશિષ્ટ વેદિકા યુક્ત, સરસ ચંદનમિશ્રિત કેસરથી જેમાં વિવિધ સ્વસ્તિકે આળેખેલ છે, સ્થિર પાદપીઠ સહિત અને વિવિધ મણિમય સિંહાસન યુક્ત, રણરણુટ કરતી ઘુઘરીઓના મધુર નાદથી દિગંબર મુખરિત કરનાર, રંગબેરંગી વિવિધ સેંકડે ધ્વજાઓ જ્યાં શોભી રહી છે, પચાશ ધનુખ્ય લાંબી, પચવીશ ધનુષ્ય વિસ્તૃત અને છત્રીશ ધનુષ્ય ઉન્નત એવી ચંદ્રપ્રભા નામે શિબિકા તૈયાર કરી લો. એટલે સ્વામીનું વચન સાંભળતાં હર્ષ પામતા સેવક પુરૂએ બધું તે પ્રમાણે તૈયાર કર્યું. છે. એવામાં હર્ષથી ઉલલાસ પામતા અંતર યુક્ત ઈકે પિતાના દેવે પાસે પ્રવર મણિખેડાથી મંડિત એવા મોટા સ્તંભે યુક્ત, પાંચ પ્રકારના રત્નમાં