________________
શ્રી મહાવીરચરિત્ર. એને કંઇપણ અટકાવ વિના વર માગે ” એવી ઘેષણાપુર્વક સતત કનક-દાન અપાવવા લાગ્યા. તે મોટા પ્રબંધપૂર્વક આપતાં એક દિવસમાં એક કોટી ને આઠ લાખ સુવર્ણ સમાપ્ત થતું. એમ મગ, મસૂર, કલિંગ, બંગ, સોરઠ પ્રમુખ દેશમાં અવિચ્છિન્ન સુવર્ણનું મહાદાન આપવાથી કીતિ પ્રસરવા લાગી. એટલે કે તે તે સ્થાનમાં પરસ્પર કહેવા લાગ્યા કે–ચાલે, સત્વર ત્યાં જઈને ભગવંતને જોઈએ. વળી સુવર્ણના લાભથી આ ભવે આપણું દુઃખ ટળશે અને તેમના દર્શન કરતાં થયેલ પુણ્યને લીધે પરીક સંબંધી શંબલ મેળવીએ. પરલોકે જતાં પ્રખર દુખ આવી પડતાં, તેનાથી બચવાને અન્ય ઉપાય નથી. માટે આપણું એ જ શરણ થાઓ.’ એ પ્રમાણે વિચાર કરી અનેક દૂર દેશમાંથી યાચક લેકે આવતા, અને મને રથ પુર્ણ થતાં અન્ય લેકે નિવૃત્ત થતા હતા. એમ કંડગામ નગરમાં શેરી વિસ્તૃત છતાં, દુઃખવડે અત્યંત પિતાના ઉભાગને ફટતા લેકેથી સંકીર્ણ થવા પામી. ભગવંત જે નિધાનપર પોતાની ધવલ દ્રષ્ટિ નાખતા ત્યાં જાણે કરૂણા–રસના મત્સરથી જ સુવર્ણ જોવામાં આવતું. અથજને વડે પરિવૃત એવા ભગવંત ગૃહાંગણે સંચરતા, ત્યારે જાણે સમર્થ મહાકલ્પવૃક્ષ પ્રગટયું હોય એવી પૃથ્વી ભાસતી હતી. દાન અને યાચને સમાન થતાં દાયકના સ્વજનેએ સર્વત્ર રેહિ રેણિ' એવા શબ્દો વિસ્તાર્યા. આ “વિસ્તૃત વસ્ત્રમાં રને મૂકે અને આ પાત્રમાં અથી જ નિમિત્તે સુવર્ણ ભરો.” એ પ્રમાણે પ્રતિદિન દાનનિયુકત પુરૂષે કિંકરેને કહેતા, જેથી એક વરસ પર્યત પુનરૂકિતને પ્રસંગ ચાલુ રહ્યો. એમ શ્રીજિનેશ્વરે દુઃસ્થિત જનેને અખલિત દાન આપ્યું, તેમ એ મેક્ષમાર્ગના કારણરૂપ બીજાઓને પણ આદરવાનું છે. સર્વ અપાય-દુઃખના કારણરૂપ ધનમાં મહિત બનીને જે મૂછ કરે, તે દુષ્કર તપ ચરણમાં પિતાના આત્માને સ્થિર કેમ રાખી શકે ? માટે ભગવંતના દષ્ટાંતે સર્વવિરતિને ઈચ્છતા અન્ય ભવ્યાત્માએ પણ ધન-સંચય થતાં એ પ્રમાણે પ્રવર્તવું. એ રીતે પ્રતિદિવસ દાન પ્રવર્તતાં નંદિવર્ધન રાજાએ પિતાના પુરૂ
ને બેલાવીને આજ્ઞા કરી કે “હે ભદ્રો! આ નગરના ખાસ મુખ્ય મુખ્ય સ્થાને ઘણું ભોજનશાળાએ કરાવી, મોટી સામગ્રીપૂર્વક અશન, પાન, ખાદિમ અને સ્વાદિમરૂપ આહાર તૈયાર કરો. ત્યાં સુધાથી પીડિત, તૃષ્ણાથી અભિભૂત એવા પાખંડી, ગૃહસ્થ કે અન્ય જે કઈ તેવા આવે તેમજ અસવાર કે પાલખી પર બેઠેલા અથવા હર્ષથી લોચન વિકસાવતા જે કઈ આવી ચડે, તેમને ભારે આદરપુર્વક તે ચાર પ્રકારને આહાર અપાવે. વળી સ્થાને સ્થાને ચોતરફ મંદ અને ભદ્રજાતિના હાથીઓ મૂકે, રવિ-રથના અશ્વ જેવા પ્રવર અશ્વો સર્વત્ર ગોઠ, દરેક ઠેકાણે રથે પ્રગટ રાખે, પ્રદેશ પ્રદેશ પ્રવર વસ્ત્રો