________________
૧૩૮ :
: રાસ ષક સંગ્રહ વીર સાંભળ વનતિ, હું પરદેશણી નારી, - બહિન કરીને ત્રેવડે, તે રહું તુજ ઘરબાર. ૨ કંતવિછૂટી એકલી, આવી છું તુજ ગેહ, પીયુ મુજને મલે જિહાં લગે, તિહાં લગે આશ્રમ દેહ. ૩ શીલભંગારે શોભતી, પવિત્ર લહી ગુણગેહ, | કુંભારે પુત્રી કરી, રૂડી પરે રાખી તેહ. ૪ યતઃ-લજજા કયા હમે દર્ય, પુરુષાલા વજર્જન એકાઠિત્વપરિત્યાગો, નારીણાં શીલરક્ષણે. ૧
છે ઢાલ બારમી છે (લાઈ લાઈ હે ભાવજ માહરી લઇ હું માત-એ દેશી) તવ મંત્રી હો તે વ્યવહારી સાથે,
સુખે સમાધે રત્નદીપે ગયો, તિહાં સુરપુર નામે હે નગર ઉદાર,
પુરંદર નામે નરેસર તિહાં લહ્યો. ૧ પ્રહણ થકી હો વસ્તુ ઉતારી સર્વ,
પુરમાં વખારે ભરી મન હેજશું, મંત્રીને હો સંપીને વ્યવસાય,
શેઠ તે નગરમાં લુબ્ધ વેશશું. ૨ ધન થીવન હો અને ત્રીજો અધિકાર,
વલી વિશેષ જાણો અવિતા, એહ એકેક હો અનરથકારી અત્યંત,
તે ચારે મલે ત્યાં શું કહું વારતા. ૩
