________________
ધર્મબુદ્ધિ પાપબુદ્ધિનો રાસ :
: ૧૩૭ પઢા પૂરવે રે, કીધાં હશે પાતક મેં લખ કેડ, તેણે મુજ નાહ રે, ગયે મુને મારમ માંહે છેડ. ૨ વનના પંખીયા રે, ચારે કરી આવ્યા નિજનિજ ઠામ, વાટડી વહેતી રહી રે,
હા હા માંહરે તે પણ ના સ્વામ. ૩ માયને મલ્યાં વાછરુ રે, જલહલિ ઘર ઘર દીપક જાતિ નિશાચર ગહગલ્યાં રે, એ વલી શશિહર ઉદ્યોત. ૪ સહાગણ નારીનાં રે, મનમાંહે પ્રગટ આનંદપુર, હા હા ચકવી પરે રે,
વાલે મારે જઈ વસિય અતિદુર. ૫ કિહાં રહ્યું સાસરું રે, વલી માહરી કિહાં રહી પીયર વાટ, જિહાં જિહાં નયણું ઠવું રે, ( પીયુ વિણ તિહાં તિહાં લાગે ઊજાડ. ૬ સૂરતિ મુને સાંભરે, વહાલા તાહરી ઘડીય ઘડીને છેહ, આંસુડા ઉલટયાં રે, એ ન જાણે વરસે આષાઢ મેહ. ૭ કોણ પરદેશમાં રે, અહો મુને આજે આપે આશ્રમ, હવે હું શું કરું રે, અહો માહરી કેમ રહેશે કુલધર્મ. ૮ અગીયારમી ઢાલમાં રે,
સમય લહી ઉદયરતન કહે એમ, ધન્ય તે નારીને રે, દુઃખ પડે જે ધરે શીવશું પ્રેમ. ૯
( સ વગાથા-૧૭૯ ) | | દેહા જિહાં તિહાં જોતાં નવિ જડી, જબ સ્વામીની શુદ્ધિ કુંભકારને મંદિરે, તવ સાહિતી મુદધ. ૧
