________________
જો કે છદ્મસ્થ દેવોને ભજવાની આશા કે ઇચ્છા થવી એ જ આંતરિક નિજ સદોષતાની નિશાની છે. સ્વર્ગના સુખની લાલસા એ પણ એક દોષ જ છે.
એટલે મુક્તિકામી આત્મા એક વીતરાગ, સર્વજ્ઞ શ્રી અરિહંત પરમાત્માને જ ભજે છે.
મેટ્રીકમાં પાસ થવા માટે ગુજરાતી ચોથી ભણાવતા શિક્ષકનું આલંબન કામમાં નથી આવતું, તેમ મુક્તિને પ્રાપ્ત કરવા માટે સ્વર્ગ, માનવ યા દેવ - એ ત્રણમાંથી કોઇ પણ લોકમાં રહેલા કહેવાતા દેવનું આલંબન કામ નથી આવતું.
આવા દેવોની ગમે તેવી સુંદર ભક્તિ કરવામાં આવે તો પણ મુક્તિ તો ન જ મળે. જન્મ-મરણના ફેરા ન ટળે, કારણ કે તેમણે જે પદને પ્રાપ્ત નથી કર્યું, તે પદ તેઓ તેમને ભજનારને કઇ રીતે આપી શકે ?
ચક્રવર્તી જે દાન આપી શકે તે સામાન્ય શ્રીમંત ન આપી શકે, તેમ વીતરાગદેવને ભજતાં જે પદ મળે તે સામાન્ય દેવને ભજવાથી ન મળે.
કેવળ મુક્તિના આશયપૂર્વક શ્રી વીતરાગ પરમાત્માની ભક્તિ કરવી તે અચિત્ર ભક્તિ છે.
८०
તે સિવાયની ભક્તિ ચિત્ર ભક્તિ છે.
ચિત્રભક્તિમાં ચિત્ત રાગ-દ્વેષથી ખરડાયેલું રહે છે.
.આઠ દૃષ્ટિની સજ્ઝાય
......
