________________
આવી પરિણતિ પછી પર-પરિણતિ રહેતી નથી. પર-પદાર્થોનું કોઈ આકર્ષણ આત્માને સ્વભાવથી ભ્રષ્ટ કરી શકતું નથી.
મોટા ભાગના જીવોને ધન અને સ્વજન કરતાં પ્રાણો વધુ વહાલા હોય છે. પ્રાણોની રક્ષા માટે તે ધનને જતું કરી શકે છે. સ્વજનોને પણ છોડી દે છે.
આ થયો પ્રાણદૃષ્ટિનો પ્રભાવ.
જ્યારે આત્મદષ્ટિવંત આત્મા, ધર્મની રક્ષા માટે ધનસ્વજન ઉપરાંત પ્રાણોને પણ જતા કરે છે અને તેનું કારણ એ છે કે, એક ધર્મની રક્ષાથી જ સુરક્ષિત રાખવા જેવું બધું સુરક્ષિત રહે છે. એ શાસ્ત્ર - સત્યમાં તેને સંપૂર્ણ વિશ્વાસ હોય છે.
ધર્મનો આવો ચોળ-મજીઠીયો રંગ, દીપ્રાદષ્ટિવંતને લાગે છે.
વસ્ત્ર ફાટે તો ય રંગ ફીટે નહિ, બદરંગ થાય નહિ એવો જે રંગ તે ચોળ-મજીઠનો રંગ. તેમ દેહ પડે તો ય મન ધર્મને વળગેલું રહે. આત્મ સ્વભાવથી ભ્રષ્ટ થાય નહિ. શરીરને પંપાળવા જાય નહિ, તેને ધર્મનો અવિહડ રાગ કહે છે.
આવી આત્મદષ્ટિનાં દાન કે દેવાધિદેવા સૌ જીવોને દેજો ! તત્ત્વ શ્રવણ - મધુરોદકેજી,
ઇહાં હોય બીજ - પ્રરોહ; ખાર-ઉદક સમ ભવ ત્યજી, ગુરૂ-ભગતિ-અદ્રોહ.....
મન. ૪ .... આઠ દૃષ્ટિની સઝાય
૬૬ ......,
