________________
ભાવાર્થ સાતમી પ્રભા નામની દષ્ટિને સૂર્યના પ્રકાશની ઉપમા આપી છે.
સૂર્યના પ્રકાશમાં અંધકાર નથી ટકતો તેમ આ દૃષ્ટિમાં વર્તતો આત્મા અજ્ઞાનરૂપી અંધકારનો નાશ કરે છે. હું આત્મા છું' એ બોધ તેના રૂંવાડે રૂંવાડે પરિણત થઈ જાય છે. પૌગલિક દૃષ્ટિ ક્ષીણ પ્રાયઃ થઈ જાય છે.
યોગનું સાતમું અંગ ધ્યાન' આ દૃષ્ટિમાં સિદ્ધ થાય છે.
એટલે આ દૃષ્ટિવાળો યોગી પુરુષ આત્મધ્યાનમાં રહે છે. તેના ધ્યાનમાં આત્મા જ હોય છે. આત્માના શુદ્ધ સ્વરૂપને શોધવો તે સમ્યગુદર્શન-જ્ઞાન-ચારિત્રરૂપ રત્નત્રયીની આરાધનામાં સહજ પ્રીતિવાળો બને છે.
- સૂર્ય અને પ્રકાશ વચ્ચે છે તેવો અભેદ આ આત્મા અને આત્મતત્ત્વ સાધે છે, તેથી તે નિત્ય આત્માનંદ માણે છે. રોગશોક-ચિંતા આદિ તેને ત્યાં મુકામ કરી શકતાં નથી. કારણ કે તેમને રહેવાની જગ્યા જ ત્યાં હોતી નથી.
ચરમ તીર્થપતિ શ્રી વીરજિનેશ્વરદેવના વચનના આ મર્મને મનમાં વારંવાર મમળાવતા રહેવાથી, મનને ડામાડોળ કરનારા રાગ-દ્વેષરૂપી સંસારથી અલિપ્ત રહેવાની પાત્રતા આપણે પણ જરૂર પ્રગટાવી શકીશું.
- તાત્પર્ય કે શ્રી જિનવચનને આગળ રાખીને ચાલવામાં જ દેવદુર્લભ માનવભવની ઇજ્જત છે.
સાતમી પ્રભાષ્ટિની સઝાય..
.. ૧૪૭
