________________
આ સત્યમાં સ્થિર પ્રજ્ઞાવાળો પુરુષ કાંતાદષ્ટિ પ્રાપ્ત થયે આત્મા વડે આત્મામાં જ તૃપ્તિ અનુભવે છે. એહવે જ્ઞાને રે વિઘન - નિવારણા,
ભોગ નહિ ભવ-હેત; નવિ ગુણ દોષ ન વિષય સ્વરૂપથી, | મન ગુણ-અવગુણ-ખેત. ધન ધન. ૭
અર્થ એવા જ્ઞાનથી ધર્મમાં વિઘ્નકર્તા કારણોનું નિવારણ કરે. વળી અભયકુમારની પેઠે બીજાને શાસનપ્રભાવનાદિ કારણો મેળવી આપે.
આ દૃષ્ટિવાળો આત્મા જો કે ભોગ ભોગવે છે તો પણ તે તેને સંસારના હેતુભૂત થતા નથી. કારણ કે તે આત્માની નિરંતર એવી વિચારણા હોય છે કે, સંસારના વિષયો સ્વરૂપે ગુણરૂપ નથી તેમ દોષરૂપ નથી. તે વિષયાદિને વિષે મન જોડવું તે જ અવગુણનું ક્ષેત્ર છે, એમ જાણી તેમાં મનને પરોવે જ નહિ.
ભાવાર્થઃ કાંતાદષ્ટિમાં વર્તતા આત્માની યોગ્યતા વર્ણવતાં પૂજયપાદ ફરમાવે છે કે, અહમ્ પ્રણિત ધર્મની પરિણતિવાળો તે ધર્મમાં વિઘ્નકર્તા કારણોનું નિવારણ કરે.
ધર્મમાં વિન અધર્મ કરે છે. અધર્મ તે જે ચેતનના ધર્મથી અતિરિક્ત છે, વિપરીત છે.
સૂર્યના કિરણો પ્રકાશમાં અંતરાયભૂત અંધકારને હઠાવે
૧૩૮..
આઠ દૃષ્ટિની સઝાય
