________________
(શ્રી અરિહંત ભક્તિમય જીવનનો આદર્શ અપનાવીને અનેક આગંતુકોના સાચા આશ્રયદાતા બન્યા. ડગુમગુ થતા અનેક આત્માઓને સંયમ જીવનમાં સ્થિર કર્યા. તેમના અણુએ અણુમાં સંયમની એવી તો સુવાસ મહેકતી હતી કે તેમની પાસે જનારા આત્માઓ જ્યારે ત્યાંથી ઉઠતા ત્યારે તેમના મનમાં અપૂર્વશાન્તિ અને જીવનમાં આત્મસ્નેહની તાઝગી અનુભવતા. કરૂણા અને વાત્સલ્ય, મૈત્રી અને મુદિતા, ક્ષમા અને ગાંભીર્ય – આ બધા ગુણોના તો તેઓશ્રી સાગર હતા.
બોલે કાંઈ નહિ, છતાં સામે જોઈને જ બેસી રહેવાનું મન થાય એવું ચુંબકીય તેઓશ્રીનું વ્યક્તિત્વ હતું.
બાળકને જેટલો સુલભ માનો ખોળો હોય છે, તેટલું જ સુલભ તેઓશ્રીનું દર્શન હતું. કશી રોકટોકસિવાયનાના-મોટા સહુ તેમને વાંદવા જતા, વાસક્ષેપ નંખાવતા અને ફેરો ફળ્યાના આત્મસંતોષ સાથે પાછા ફરતા.
શ્રી નવકાર મહામંત્રમાં નિજત્વ ઓગાળી દઈને તેઓશ્રીએ “અહ-મમ'ના મુળિયાંને ઉચ્છેદી નાખ્યા અને પારમાર્થિક જીવનના પારાવાર બનીને સકળ જીવલોકને મૈત્રીનાં મોંઘેરાં અમૃત પાયાં. .
ગમે તેવા અટપટા પ્રશ્નોને અનેકાન્તની ચાવી લાગુ પાડીને સરળ રીતે ઉકેલી નાખવામાં તેઓશ્રી નિપૂણ હતા, કારણ કે તેઓશ્રીના હૈયામાં મિથ્યા મમત્વને સ્થાન નહોતું પણ ત્યાં તો સદાય યથાર્થ સમત્વ હસતું હતું.
સમતા તારે, મમતા મારે. આ સત્ય તેઓશ્રીએ પચાવ્યું હતું.
નમસ્કારમય જીવનની જીવંત ભદ્રંકરતાના તેઓશ્રી અવતાર હતા. સર્વ શ્રેયસ્કર ઘર્મથી નીરાળા વ્યક્તિત્વના ઘડતર માટેની,
