________________
૫૧૨]
શ્રી આનંદઘન-વીશી રાગદ્વેષ અવિરતિની પરિણતિ, એ ચરણ મહિના ધા વીતરાગપરિણતિ પરિણમતાં, ઊઠી નાઠા બધા. હે મલ્લિ૦ ૬ વેદેદય કામા પરિણમા, કામ્યક રસ સહ ત્યાગી નિકામી કરુણારસસાગર, અનંત ચતુષ્ક પદ પાગી. હે મલ્લિ૦ ૭ દાનવિઘન વારી સહુ જનને, અભયદાન પદ દાતા, લાભવિઘન જગવિઘન નિવારક, પરમ લાભ રસ માતા. હો મલ્લિ૦ ૮ વીર્યવિઘન પંડિત વયે હણી, પૂરણ પદવી ગી;
ગોપગ દેય વિઘન નિવારી, પૂરણ ભાગ સુભગી. હે મલ્લિક એ અઢાર દૂષણ વરજિત તનું, મુનિજનવૃંદે ગાયા; અવિરતિ રૂપક દેષ નિરૂપણ, નિરદૂષણ મન આયા. હો મલ્લિ૦. ૧૦ ઈણ વિધ પરખી મન વિસરામી, જિનવર ગુણ જે ગાવે, દીનબંધુની મહિર નજરથી, “આનંદઘન પદ પાવે. હે મલ્લિ૦ ૧૧
૨૦. મુનિસુરત જિન સ્તવન
[આત્મતત્ત્વ ]. (રાગ-કાફી, આધા આમ પધારો પૂજ્ય—એ દેશી) મુનિસુવ્રત જિનરાજ, એક મુજ વિનતિ નિસુણે. ટેક) આતમતત્ત્વ કર્યું જાણ્યું જગતગુરુ, એહ વિચાર મુજ કહિયે; આતમતત્વ જાણ્યા વિણ નિરમળ, ચિત્તસમાધિ નવિ લહિયે. મુનિ ૧ કઈ અબંધ આતમતા માને, કિરિયા કરતે દીસે કિરિયાતણું ફળ કહે કુણ ભગવે, ઈમે પૂછયું ચિત્ત રીસે. મુનિ ૨ જડ-ચેતન એ આતમ એક જ, સ્થાવર-જંગમ સરિખે; સુખ-દુઃખ-સંકર દૂષણ આવે, ચિત્ત વિચાર જે પરિ. મુનિ. ૩ એક કહે નિત્ય જ આતમતત, આતમદરસણ લીને કૃતિવિનાશ અકૃતાગમ દૂષણ, નવિ દેખે મતિહી. મુનિ. ૪ સૌગતમતરાગી કહે વાદી, ક્ષણિક એ આતમ જાણે બંધ મેક્ષ સુખ-દુઃખ નવિ ઘટે, એહ વિચાર મન આણે મુનિ ૫ ભૂત ચતુષ્ક વર્જિત આતમતત, સત્તા અળખી ન ઘટે; અંધ શકટ જે નજર ન દેખે, તે શું કીજે શકટે? મુનિ. ૬ :
