________________
(૩૭૧
૧૯: શ્રી મલ્લિનાથ જિન સ્તવન ઊંચામાં ઊંચા પ્રકારના રસમાં લચપચી રહ્યા છે. આપને એ સર્વ વસ્તુ મળે છે, કારણ કે આપને લાભાંતરાય નામના સોળમા દેષને સર્વથા અભાવ છે. આ સેલમે દેષ આપનામાં જરા પણ નથી તેથી આપ મારા આદર્શ સ્થાનને છે. આપે આવા બે અંતરાયના દૂષણ ઉપર વિજય મેળવ્યો છે તે ખરેખર પ્રશંસાપાત્ર છે. (૮)
વીર્યવિઘન પંડિત વીયે હણી, પૂરણ પદવી ગી; ભગોપભોગ દોય વિઘન નિવારી, પૂરણ ભાગ સુભગી. હે મલ્લિ૦ ૯
અર્થ—અને આપ તે વીર્યાન્તરાયને પણ પંડિત શક્તિએ કરી તદ્દન હઠાવી દઈ સંપૂર્ણ પદવી સાથે જોડાઈ ગયા છે. અને ભેગાંતરાય તથા ઉપભેગન્તરાય એ બન્ને અટકાવીને આપ તે સંપૂર્ણ ભેગને સારી રીતે ભેગો છે. (૯)
ટબે–વીર્યંતરાય હવે પંડિત વીર્યના ઉલ્લાસ સર્વ જગને સ્વભાવધર્મ સંપાવક છે. સ્વભાવપ્રતીતજ્ઞાપકપદેશાચરણાદિ અનેક નિમિત્તે પૂરણ પદવી ભેગી તીર્થકર નામકર્માદિકે ભોગાંતરાય, ઉપભેગાંતરાય વિઘન નિવારીને પરમ ભેગરસ અનંતધર્માત્મક ય વસ્તુના ભેગી છે. (૯) ,
વિવેચન—આ ગાથામાં ત્રણ દૂષણને ત્યાગ વર્ણવશે; અને એ રીતે સેળમા, સત્તરમાં અને અઢારમા દોષનું નિવારણ થશે. આપનામાં અનંત શક્તિ છે. આપની શક્તિ પાસે ચક્રવતની શક્તિ પણ વિસાતમાં નથી. અને આપની ગતિને વજી પણ રેકી શકતું નથી.
આપ સમજુ-જાણકારના જોરથી વીર્યાતરાયને કાપી નાખી-દૂર કરીને સંપૂર્ણ પદવી, જે મોક્ષ સ્થાનમાં મળે છે, તેને યોગ સાધ્યો છે અને આપ એ સ્થાને પહોંચી ગયા છે. મારે પણ તેવા થવાની ભાવના છે. આપે તે આપની શક્તિને આત્મકાર્યમાં જોડી દીધી છે. લેકે તમાસ જોતી વખતે દોડાદોડ કરે છે, પણ ધર્મકરણ કરતાં પોતાની શક્તિ નથી એવાં બહાનાં કાઢે છે. પ્રતિકમણ બેઠા બેઠા કરવામાં તંદુરસ્તીનું નિમિત્ત બતાવે અને તપસ્યા કરતી વખતે અશક્તિ દાખવે. મન બળવાન હોય તે સર્વ બની શકે છે. ધર્મ સાંભળવા માટે કુરસદ ન મળે અને નકામાં ગપ્પાં મારવામાં કલાકો કાઢી નાખે. આ સર્વથી વીર્યંતરાય બંધાય છે.
પાઠાંતર-વીર્ય ' સ્થાને પ્રતમાં “વિરજ' પાઠ છે. “વિઘન” પ્રતમાં “વીઘન” એમ લખેલ છે. વીયે ' સ્થાને “વીરજે” એમ પાઠ પ્રતમાં છે, અર્થ એ જ રહે છે. “નિવારી' સ્થાને પ્રતમાં નીવારી’ લખ્યું છે, “પૂરણ” સ્થાને “પરમ’ પાઠ છે. “ભગ સુભગી’ સ્થાને પ્રતમાં “ભોગરસ ભોગી' પાડ છે. ઇ
શબ્દાર્થ–વીર્ય=શક્તિ, જેર, બળ, તાકાત. વિધન = તેનું વિઘ, તેની અટકાયત. પંડિત = પોતાની અલ્પથી, હુંશિયારીનું. વ = તાકાતના જોરથી, સામર્થ્ય, બળે. હણી = દૂર કરી, હડફેટી, પૂરણ = પૂર્ણ, મોટામાં મેટી, પારાકાષ્ઠાવાળી, પદવી = સ્થાન, સ્થળ, યોગી = જેડનાર, મેળવનાર. ભોગપભગ = એક વાર ભોગવાય તે ભોગ, અનેક વાર ભોગવાય તે ઉપભોગ. દેય = બન્નેના, બેના. વિધન = વિદ્ય, અંતરાય, અડચણ " તિવારી = અટકાવી, દર કરી. પૂરણ = પૂર્ણ, સર્વ, સધળા. ભાગ = ભોગવવું તે. સુભેગી = તેને સારી રીતે ભોગવનાર. (૯)