________________
૧: શ્રી ઋષભદેવ સ્તવન
[૧૭ ઈશ્વરની ઈચ્છા થશે ત્યારે પ્રીતિ મળશે, એવી આશાએ બેસી રહેવાનું છે. માટે મારા પ્રીતમ તે ઋષભદેવ જ સાચા છે, અને બીજા પતિને હું ચાહતી નથી. કોઈ લખ સ્વરૂપ મારી આશા પૂરશે અને મને પતિ સ્વરૂપે પ્રાપ્ત થશે એ વાત બને તેવી નથી, અને તેને આધારે રહી નિષ્ક્રિય થવા જેવું નથી. મારે તે નિશ્ચિક, અનંત કાળ ચાલે તેવો અને પારકી આશા પર નહિ પણ પિતાના પુરુષાર્થને પરિણામે જન્મેલે અનંત પ્રેમ જોઈએ. (૫) ચિત્ત પ્રસન્ન રે પૂજન ફલ કહ્યો રે, પૂજા અખંડિત હ; કપટ રહિત થઈ આતમ આપણો રે, ‘આનંદઘન” પદ રહ. ઋષભ૦ ૬
અર્થ_ચિત્ત અંદરથી રાજી રાજી થઈ જાય ત્યારે પૂજનનું ખરું ફળ પ્રાપ્ત થાય છે, એમ કહેવામાં આવ્યું છે. અને સળંગ અખંડ પૂજા તે એ જ ગણાય. એમાં કોઈ પ્રકારની માયા કે દંભ-કપટ વગર આપણે આત્મા આનંદઘનની રેખા રૂપ થઈ જાય છે. (“અરપણા” અગત્યનો પાઠાંતર છે. તે તેને અર્થ આ પ્રમાણે કરેઃ કપટ રહિત થઈને આત્માર્પણ કરવું તે આનંદઘન પદની રેખા છે.) આ અખંડ પૂજા છે. એના પાત્ર ત્રષભદેવ મારા પ્રીતમ છે. (૬)
ટ–ચિત્તપ્રસન્નતા-નિવિકાર નિર્વિકલ્પ ચિત્તે વર્તવું—એને જ પૂજનફળ કહેલ છે એમ : જાણવું. અખંડ પૂજા અવિચ્છેદપણે પૂજે તેને જ કહીએ, જે ચિત્ત માંહેથી વિકલ્પ ટાળી શુભ
કરે તે કલ્પવાસી મન. એટલા માટે આપણુ આત્માને કપટ રહિત થઈને આપણું જે આનંદ - છે ઘનનિવિડપણે જ્યાં, એ પદ લે શિવપદ, તેની રેખા-મર્યાદા તે ભજે-પામે. કેણુ? આનંદ- ઘન સેવક. શું કહ્યું? નિરુપાધિક ધર્મમય શ્રી ઋષભદેવ તેહી જ કત, તેવી જ વલ્લભ. એવાને
જે શુદ્ધ ચેતના કહે છે, જે નિરુપાધિક સ્વભાવે નિકપટપણે કરી ભજીએ. (૬) - વિવેચન–પ્રીતિનું અનેક દષ્ટિબિન્દુઓથી દર્શન કર્યું, તેના પર વિચાર કર્યા. જગતની વ્યાવહારિક પ્રીતિ એ ખરી પ્રીતિ નથી, કારણ કે એને છેડે આવ્યા વગર રહેતું નથી, તેમ જ પતિ પાછળ ચિતામાં પિઢવું, ત્યાં તે મેળાપ થવાનો સંભવ પણ નથી. અને પતિને મેળવવા તપ કરવાં, કરવત મુકાવવું કે શરીરકષ્ટ ખમવાં એવું રંજન પણ ધ્યાનમાં ન આવ્યું, કારણ કે એવા મેળાપમાં પણ એકરૂપતા થતી નથી અને અહલેક જગાવી લખ આશા પૂરશે એવી આશાએ - પાઠાંતર–પ્રસન્ન રે – પ્રસન્નઈ રે. હ્યો. – , ક્યો પૂજા – પૂજ. આપણે રે–અરપણા રે (પ્રતિમાં અરપણા કેઈ સ્થાને જોવામાં આવતું નથી.). પ્રતમાં પહેલા અને ત્રીજા પાદમાં “રે' છોડી દીધેલ છે; અસલ રાગની લે’ માં કદાચ તેની જરૂર નહિ જ હોય એમ લાગે છે.(૬)
શબ્દાર્થ –ચિત મન. પ્રસન્ન = રાજી થયે, રિઝાઈ ગયું. પૂજન = પૂજાનું. ફળ = પરિણામ. કહ્યું = બતાવ્યું. પૂજા = અર્ચા, અખંડિત = અત્રુટિત, ભાંગફોડ વગરની, આખી. એહ = એ. કપટ = માયા, દંભ, દે રહિત = વગર. આતમ = આત્મા, ચેતન. આપણો = પિતાને. રેહ = (દાંતે જડાવેલી નાની નાની) ટપકી, નાની ખીલી, ઉખર ભૂમિની ખારી માટી, ઉત્તર-દક્ષિણ રેખા, લંકાથી મેની લાઈન. (૬)