Page Text
________________
૧૬ : શ્રી શાંતિનાથ જિન સ્તવન
[ ૩૦૩ યોગ્ય છે. તેઓ જે પ્રકાશ પાડે અથવા તેના નામે જે પ્રકાશ પડે, તે ઉચિત બાબત હોવાથી ખાસ ધ્યાન આપવા ગ્ય છે, અને આ જીવને ઉપકારક હોવાથી તેણે તેનું અનુકરણ કરવું તે તેના હિતનું જ કાર્ય છે.
આ પ્રાણી હવે ભગવાનને સવાલ કરે છે, તે આ પ્રમાણે છેઃ આ જે શાંતિ છે તેનું ખરેખરું સ્વરૂપ શું છે? તે કેમ પામીએ? અને પામીએ ત્યારે તે આપણામાં છે એમ કેમ જાણી શકાય? તેને ઓળખવાને રસ્તે શું? ટૂંકામાં, આપ શાંતિની વિગતે મને સમજાવો અને બધી શાંતિની વાતે મને કહો અને તેવી શાંતિ મારામાં છે, તેની ખબર મને કેમ પડે?-તે જણાવે, આવો સવાલ જિજ્ઞાસુએ પ્રભુને કર્યો અને પોતે ખરી શાંતિની ઓળખાણ સમજવા ઈચ્છે છે એમ જણાવ્યું. તેનાં બાહ્ય ચિહ્નને જાણવાની ઈચ્છા જણાવી. ભગવાન અને પ્રશ્ન સાંભળી, તેને જે જવાબ આપશે તે હવે પછી આ સ્તવનમાં કહેવામાં આવશે. (૧)
ધન્ય તું આતમ જેહને; એહવે પ્રશ્ન અવકાશ રે ધીરજ મન ઘરી સાંભળે, કહું શાંતિ પ્રતિભાસ રે. શાંતિ. ૨
અર્થ—તારે આત્મા, જેને આ સવાલ ઊભું થયું છે અને જેને આ સવાલ કરવાનું મન થયું છે, તે ખરેખર ભાગ્યશાળી-નસીબદાર છે. તે એ શાંતિનું પ્રતિબિંબ કેમ પડે, તે મનમાં હૈયે રાખીને બરાબર સાંભળે. (૨)
ટબે—ધન્ય-કૃતપુણ્ય તું, અરે આત્મા! જેને એ પ્રશ્ન પૂછવાને અવકાશ થયે. પૈયું મન કરીને એ પ્રશ્નને અવકાશ સાંભળઃ શાંતિજિનને પ્રતિભાસ કહું છું યથાર્થ. (૨)
વિવેચન-હવે પ્રભુ એ સવાલનો જવાબ શું આપે છે તે આપણે જોઈએ. પ્રથમ તે સવાલનો જવાબ આપવા પહેલાં તે સવાલ પૂછનારને ધન્યવાદ આપે છે. તારા મનમાં આવો સવાલ થયે તેથી તું ધન્ય છે, નસીબદાર છે, ભાગ્યશાળી છો, તારા અત્યંત ગંભીર સવાલને જવાબ આપું છું; તે તારા સવાલના જવાબને તારા મનમાં ધૌર્ય ધારણ કરીને તું સંભાળ. તારા સવાલના જવાબમાં હું હવે શાંતિનું બરાબર પ્રતિબિંબ તારી પાસે કહી સંભળાવું છે. તારે સવાલ ભારે અગત્ય ધરાવે છે અને તેને જવાબ ઘણું મહત્તાથી ભરપૂર છે. તેની મહત્તાને
પાઠાંતર–આતમ’ શબ્દ એક પ્રત મૂકી દે છે; બીજી પ્રતમાં “આતમાં’ પાઠ છે. “તું” સ્થાને પ્રતવાળે “તૂ' લખે છે, તે પ્રાચીન ગુજરાતી છે. જેને ' સ્થાને પ્રતકાર “જેહનૈ' ' લખે છે, તે પ્રાચીન ગુજરાતી છે. “એહવો” સ્થાને પ્રતમાં “એહવો હો’ શબ્દો લખે છે. પ્રશ્ન અવકાશ' સ્થાને પ્રતમાં * પ્રશ્નવકાશ” પાઠ છે. “પ્રતિભાસ’ સ્થાને બન્ને પ્રતવાળાઓ “પ્રભાસ” લખે છે. (૨)
શબ્દાર્થ ધન્ય = નસીબદાર, ભાગ્યશાળી, તું = તારા. આતમ = આતમાં. જેહને = જેને. એહો = એવો, એવા પ્રકારનો. પ્રશ્ન = સવાલ, તપાસ અવકાશ = ઈચ્છા, વિચાર, હાંસ, ધીરજ = ધેય, શાણપણ, મન - ચિત્ત, અંદરના ભાગમાં. ધરી = ધારણ કરી. સાંભળો = નિર્ણે, સમજે. કહે = સમજાવું, જણાવું, શાંતિ = એકતા, ગડબડ રહિત સ્થિતિ. પ્રતિભાસ = પ્રતિબિંબ, આકાર. (૨)
| SR No. | 005730 |
| Book Title | Anandghan Chovisi |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Motichand Girdharlal kapadia, Ratilal D Desai |
| Publisher | Mahavir Jain Vidyalay |
| Publication Year | 1985 |
| Total Pages | 540 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 12 MB |