Anandghan Chovisi

SR No.: 005730
Original Sutra Author: N/A
Author: Motichand Girdharlal kapadia, Ratilal D Desai
Publisher: Mahavir Jain Vidyalay
Publication Year: 1985
Total Pages: 540
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 12 MB

Page 287

૨૬૮]
શ્રી આનંદઘન-ચોવીશી આનંદ આપનાર છે. એ સાચા દેવ છે અને આદર્શ સ્થાને પૂજ્ય છે. અને તે કોઈ ઉપમાને
ગ્ય નથી. આપની તુલ્ય ઉપમા આપી શકાય, તેવી કોઈ પણ વસ્તુ નથી જે કઈ વસ્તુના ગુણ વિચારું છું, તે આપની સાથે સરખાવી શકાય એવી આ દુનિયામાં કોઈ પણ વસ્તુ જ નથી. આપ તે ખરેખર અનુપમેય છે. અને આપની દૃષ્ટિ અમૃતરસને-શાંતરસને પકડનારી છે. શતરસ કેવો હોય તે આપણે શાંતસુધારસ ગ્રંથમાં જઈ આવ્યા છીએ. આવી શાંતરસને ઝીલનારી મૂર્તિને જોતાં આંખને ધરવ ન હોય; એમાં એને એમ થયા કરે છે, આને જોયા છે કરું, એવી સુંદર શાંત આપની પ્રતિકૃતિ છે. મારી આંખે એને જોતાં ધરાતી જ નથી અને ફરી ફરીને એને વારંવાર જોયા કરે છે, (૬)
એક અરજ સેવકતણી રે, અવધારો જિનદેવ; કૃપા કરી મુજ દીજિયે રે, “આનંદઘન પદ સેવ. વિમળ જિન. ૭
અથ–આ સેવકની એક અરજી આપ સ્વીકારે, ધ્યાનમાં લે, પસાર કરે, આપ તે જાતે તીર્થકર દેવ છે એટલે મારી અરજી ઉપર ‘હા’ને શેરે જ કરશે. મહેરબાની કરી મને આનંદના સમૂહની–તેને કરનારની–સેવાભક્તિ મળ્યા કરે, એવું મને આપજે. એટલે આપની સેવાભક્તિ નિરંતર મળે એવું આપજે ! (૭)
–એક અરજ-વિનતિ પિતાના સેવકની હે જિનેશ્વર દેવ ! તે ચિત્તમાં-મનમાં અવધારીને મુજ સેવક ઉપર કૃપા કરીને દીજિએ-આપીએ, આનંદઘને તે પરમાત્માના ચરણકમળની સેવા આપે મુજને. એટલે તેરમા શ્રી વિમળજિનનું સ્તવન સંપૂર્ણ. (૭)
વિવેચન –હે તીર્થકર દેવ ! વિમળનાથ પ્રભુ ! આ સેવકની એક અરજ સાંભળો, આપ તેના પર લક્ષ્ય આપો અને મારી વિજ્ઞપ્તિને સ્વીકારે. આપ તે મોટા છે અને હું સેવક એકલે છું, આપને મારા જેવા અનેક અરજદારે હશે, પણ છતાં આપને હું જણાવું છું કે મારી અરજ ધ્યાનમાં લે. તે અરજ સાવ સાદી છે, એટલે એ અરજી સ્વીકારાઈ જશે, એમ સેવકની– ભક્તની ખાતરી છે. તે અરજ શું છે તે આપણે જોઈએ. આ રહી તે અરજી
મને કૃપા કરીને–મહેરબાની કરીને-આનંદના સમુદાય આપ પોતે જ છે, તેની સેવા આપે અને મને આપના જે બનાવે. મારે કાંઈ ઘરબાર કે પૈસા માંગવા નથી, આ ભવમાં - પાઠાંતર–તણી રે' સ્થાને “તણિ રે' પાડ એક પ્રતમાં છે. “ જિનદેવ' સ્થાને એક પ્રતમાં જનદેવ” પાઠ છે. “દીજિયે સ્થાને એક પ્રતમાં “દિઈ” પાઠ છે, તે જૂની ગુજરાતી છે; એક બીજી પ્રતમાં “દીજિયે” સ્થાને “દીજીઈ' એવો પાઠ છે. (૭)
કાશ_ એક = માત્ર એક જ એકથી વધારે નહિ. સેવકતણી = આપના નેકરની. અવધારો = ધારણ ર. સ્વીકારો. જિનદેવ = તીર્થકર મહારાજ ! કપા = દયા, મહેરબાની કરી = લાવીને, ધારણ કરીને. મૂજ = મને, પ્રાર્થના કરનારને. દીજીએ = આપીએ, દઈએ. આનંદઘન = આનંદના સમૂહ, આપ પોતે. પદસેવ = પગની નોકરી, ચાકરી, સેવા. (૭)