________________
ર૭૮ | ઉપાધ્યાય યશોવિજય સ્વાધ્યાય ગ્રંથ
પ્રન્થિઓ બધી ઓગળી રહી છે. નિર્ગસ્થતા વિકસી રહી છે. મિથ્યાત્વની પ્રન્થિ જતાં, એ મોતિયાનું ઓપરેશન થતાં દૃષ્ટિ ઝળાંહળાં થઈ ગઈ છે. સમકિતરત્ન' સાથેની આત્મીયતા – સમીપતાએ મિથ્યાત્વના કાચની અસલી ભૂમિકા છતી કરી દીધી છે.
આ ઝંકાર – ભીતરી રણકારની પૃષ્ઠભૂ ઉપર સાધક સાધનાને પંથે પળે છે. આગળની કડીઓ એ સાધનાપથનું માર્મિક વર્ણન લઈ આવી રહી છે. કડી ૪થી ૮ા : ચતુઃ શરણગમન
શુદ્ધ પરિણામના કારણે, ચારનાં શરણ ધરે ચિત્ત રે. પ્રથમ તિહાં શરણ અરિહંતનું, જેહ જગદીશ જગમિત્ત રે... જે સમવસરણમાં રાજતા, ભાંજતા ભવિક સંદેહ રે, ધર્મનાં વચન વરસે સદા, પુષ્પરાવર્ત જેમ મેહ રે... શરણ બીજું ભજે સિદ્ધનું, જે કરે કર્મ ચકચૂર રે, ભોગવે રાજ શિવનગરનું જ્ઞાન આનંદ ભરપૂર રે... સાધુનું શરણ ત્રીજું ધરે, જેહ સાધે શિવપંથ રે; મૂળ-ઉત્તર ગુણે જે વર્યા. ભવ તય ભાવ નિર્ગસ્થ રે.. શરણ ચોથું ધરે ધર્મનું, જેહમાં વર દયાભાવ રે, જે સુખ હેતુ જિનવર કહ્યો, પાપજળ તરવા નાવ રે.
ચારનાં શરણ એ પરિવજે, વળી ભજે ભાવના શુદ્ધ રે... ચતુશરણગમન, દુષ્કતગહ અને સુકતઅનુમોદના, સાધનાનો રાજપથ. ઉપશમ-અમૃતનાં પાન અને સાધુજનોનાં ગુણગાન વડે જેના હૈયે મધુર ઝંકાર ઊપડ્યો છે તે સાધનામાર્ગ ભણી ઢળે છે.
શરણ સ્વીકાર આદિની ત્રિપુટી દ્વારા મોક્ષ મળે છે. જનમજનમથી વિષયો ને કષાયો ને કર્મોનાં બંધનમાં ફસાયેલ આતમ મુક્તિપંથે પ્રયાણ કરવા હવે પાંખો વિઝે છે.
પવિત્ર પંચસૂત્રક ગ્રન્થ કહે છે તેમ આ ત્રિપુટી દ્વારા સંસારનાશનો ક્રમ આ પ્રમાણે છે : ત્રિપુટીની સાધના તથા ભવ્યત્વનો પરિપાક, પાપકર્મનો નાશ, શુદ્ધ ધર્મની પ્રાપ્તિ, સંસારનાશ.
‘અમૃતવેલની સક્ઝાયમાં ચતુ શરણગમન આદિ દરેક દ્વારા પ્રાપ્ત થતા અલગઅલગ ગુણની ચર્ચા છે.
ચતુશરણ સ્વીકાર દ્વારા શુભ ભાવ પ્રાપ્તિ. દુષ્કતગહ દ્વારા સંવરની વૃદ્ધિ.
સુકતઅનુમોદના દ્વારા કર્મક્ષય શરણ સ્વીકારની સાથે પરમાત્માના અનુગ્રહક્ષેત્રમાં અને ધર્મમહાસત્તાના પ્રભાવક્ષેત્રમાં આવેલ સાધકના હૈયામાં શુભ ભાવોનો પ્રવાહ ઊછળવા માંડે છે.
