________________
ભાષારહસ્ય'માં નિરૂપિત સત્યા ભાષા – એક અભ્યાસ D ૧૯૧
(૨) સમ્મતસત્યા ભાષા : જે ભાષા રૂઢિનું અતિક્રમણ કરીને કેવળ વ્યુત્પત્તિજન્ય અર્થમાત્રથી નિર્ણય કરતી નથી તે સખતસત્યા ભાષા છે. જેમકે, કમળને માટે પર્દૂ-૪ શબ્દ વપરાય છે. અહીંયાં પંક(કાદવ)માંથી તો શેવાળ-કીડાદિ અનેક જન્તુઓ જન્મી શકતા હોય છે. તથાપિ પર્ફંગ શબ્દ કેવળ રવિન્દ્રને માટે જ વપરાય છે, શેવાળ વગેરેને માટે વપરાતો નથી.
(૩) સ્થાપનાસત્યા ભાષાઃ સ્થાપના વિશે રહેનારી ભાષાને સ્થાપના સત્યા કહેવામાં આવે છે. જે સંકેતમાંથી ભાવાર્થ નીકળી ગયો હોય, એટલેકે વ્યુત્પત્તિલભ્ય અર્થ છૂટી ગયો હોય તેવી ભાષાને સ્થાપનાસયા કહે છે. જેમકે, જિનપ્રતિમાને વિશે જે જિન' શબ્દનો પ્રયોગ થાય છે તે. અહીં તાત્પર્ય એ છે કે જેવી રીતે જિન' શબ્દ ભાવજિન – વાસ્તવિક જિન – ને વિશે પ્રવર્તતો હોય છે, તેવી રીતે સ્થાપના જિનને - પ્રતિમાંકિત જિન – ને વિશે પણ, નિક્ષેપ પ્રામાણ્યથી વાપરી શકાય છે. જેમકે, અનેકાર્થક શબ્દોનું પ્રકરણાદિના મહિમાથી વિશેષાર્થને વિશે નિયમન થતું જોવા મળે છે. આનું લક્ષણ આપતાં લખ્યું છે કે યત્ર દ્વારા વિના વહુશો માવે प्रवर्तमानानामपि शब्दानां नियन्त्रितशक्तितया स्थापनाप्रतिपादकत्वप्रतिपत्तिस्तत्र स्थापनाસત્યતિ || આવું લક્ષણ બાંધવા થકી અચેતન પ્રતિમા – મૂર્તિ - માં પણ ઉત્ આદિ પદોનું પ્રતિપાદન થઈ શકે છે.
(૪) નામસત્યા ભાષા: ભાવાર્થવિહીન હોય અને છતાંય “નામ' તરીકે પ્રચારમાં આવેલ હોય તેને નામસત્યા ભાષા કહે છે. જેમકે, ધનરહિત હોય તોપણ તેનું કુબેર, ધનેશ, ધનજીભાઈ – એવું કોઈક નામ પાડ્યું હોય છે. આનું લક્ષણ આ પ્રમાણે છે : નામમાત્રાવ યોર્થવાદમ્ અવાચ્ય સ્વપ્રતિપાદ્ય પ્રતિપાતયતીતિ થાવત્ II
(૫) રૂપસત્યા ભાષા : નામસત્યા જેવી જ આ રૂપસત્યા જાણવી. “નામ” વાપરવાના પ્રસંગે કેવળ રૂપનો જ અભિલાષ, એટલેકે રૂપ(વાચક) શબ્દનો પ્રયોગ કરવો તેને રૂપસત્યા ભાષા કહે છે. દા.ત. મયંતિઃ | આનું લક્ષણ બાંધતાં જણાવ્યું छभावार्थबाधप्रतिसन्धानसध्रीचीनतद्रूपवद्गृहीतोपचारकपदघटितभाषात्वम्॥ . - અહીં એક સ્પષ્ટતા એ કરવામાં આવી છે કે આ રૂપસત્યાનો સ્થાપના સત્યામાં અન્તભવ કરવો નહીં. કારણકે બતદ્રવ્યતાકારઃ સ્થાપના, વજૂદ્રવ્ય પમિતિ || એવો તફાવત કહેવામાં આવ્યો છે.
(6) પ્રતીત્યસત્યા ભાષાઃ જેમાં પ્રતિયોગિ પદાર્થોનું પ્રદર્શન કરાવ્યું ! થયું નથી એવી ભાષાને પ્રતીત્યસયા ભાષા કહે છે. જેમકે, એક ફળ. તે લાન્તરની અપેક્ષાએ નાનું કે મોટું હોય છે. એ જ પ્રમાણે, નામિજા તે કનિષ્ઠિકા અંગુલિની અપેક્ષાએ લાંબી હોય છે, પણ મધ્યમા અંગુલિની અપેક્ષાએ ટૂંકી હોય છે. આવી