________________
'ક જીવનસંધ્યા
અસહ્ય વિસ્મયપૂર્વક પત્ની સામે જોતાં અરુણે કહ્યું: “તારી સરલતા હજી પણ એવી છે. ઉપાય નથી એ તું હજી પણું સમજી શક્તી નથી ? કેવું આશ્ચર્ય !”
ઉષાએ એકાએક સ્વામીને હાથ પકડીને કરુણતાભર્યા સ્વરે કહ્યું: “મને ખુલ્લું સમજાવો. મારા ઉપર નારાજ થશે નહિ.”
અરુણ તેની વ્યાકુલતા જોઈને સ્નાન હો અને કલાન્ત સ્વરે બોલ્યા: “નારાજ શા માટે થાઉં?” બાદ જરા રહીને કહ્યું :
જે સ્થાન પરથી હું જે ભાવે, જે તેજથી અને જે સહજતાથી ચાલ્યો આવ્યો છું, તે સ્થાને હું પૂર્વની માફક સહજ ભાવે જઈ શકીશ? છતાં પણ હું જઈ શકું, જે માતા એક જ વાર મને.....”
હવે ઉષાના નયને સામે એકાએક સઘળી ઘટના દીવાલકની માફક પરિસ્કાર થઈને દેખાવા લાગી. નિમજિજત અનુતમ વદન સ્વામીના હદયમાં છુપાવીને તે મૃદુ સ્વરે બોલી : “મને ક્ષમા કરે. અકારણ મેં તમને ચૂંથા આપી છે.”
અરુણ કશું ન બે. થોડીવાર પછી ઉષાએ કહ્યું: “ઘરમાં ચાલે.”
ચાલે.કહીને અરુણે ઉષાનું મુખ પિતાના મુખ પાસે લીધું. જ્યારે છોડયું ત્યારે નયનેના બંને કિનારા પર બે અશ્રુઓ અકારણ ઉભરાયાં હતાં.
