________________
૧
દવાખાનામાં ?
અરુણે કહ્યું: “બા ! ત્યાંનું કામ પૂરું કરતાં હજી ચાર પાંચ મહિના લાગે તેમ છે, એટલે દસ દહાડા માટે એમ જ એક વાર આળે.”
અરુણના આમ અતતિ આગમનમાં દેવને કંઈક શુભ સંકેત છે એવું વિચારીને કમળાનું વદન પુલક્તિ બન્યું.
સ્નાન-ભેજનાદિથી પરવારીને અરુણે કપડાં પહેરવાં શરૂ કર્યા. કમળાએ આવીને પૂછ્યું: “ભાઈ, ક્યાં જાય છે?”
અરુણે હાથ ઘડી પર નજર કરતાં કહ્યું: “બા, હું જરા દવાખાના તરફ જઈ આવું.”
કમળાએ એકાએક ગંભીર નિરાશાભર્યા સ્વરે કહ્યું: “પણું તું ત્યાં જઈને શું કરવાને?” અણુ ચમ. રુદ્ધ શ્વાસે તેણે પૂછ્યું. “કેમ કશું થયું છે?”
એક ઊંડે નિ:શ્વાસ નાખીને કમળાએ કહ્યું: “મેં તે અગાઉથી જ જણાવ્યું હતું કે વહુને સારું પરિણામ નહિ આવે.”
અરુણે કશું ન સમજતાં અધીર ભાવે પૂછ્યું: “શું કઈ બન્યું છે?”
“બનવાનું શું હતું? ગઈ કાલે ડોકટરે સુરેશને કહ્યું હતું કે કઈ પ્રકારની આશા આપી શકાય એવું નથી લાગતું. સંતાન થવાના ચિહ્નો ઓછાં છે.” જરા વિસામો લઈને કહ્યું: “અને ઉષાની ઉમ્મર કંઈ હાની ન કહેવાય.”
અરુણના મગજ પરથી ચિંતાનું વાદળ સરી પડયું. તેણે એક છૂટકારાને દમ ખેંચ્યો. તેણે તે એમ ધારેલું કે સંતાનની
