________________
ચેત્રીસ આતશય ( ૧૬ ) શીતળ, શુભ સ્પર્શવાળે અને સુગંધી વાયુ એક એજનના પરિમંડલને બધી બાજુએથી સ્વચ્છ કરે છે.
(૧૭) મેવ ઉચિત જળબિજુઓ વડે જ અને રેણુને બેસાડી દે છે. અભયદેવસૂરિએ આનો અર્થ બદકની વૃષ્ટિ કર્યો છે.
(૧૮) જળ અને સ્થળમાં ઉત્પન્ન થયેલાં, તેજસ્વી, નીચા ડીંટડીવાળાં અને પાંચ વર્ણનાં પુષ્કળ પુષ્પને ઢીંચણ સુધી (દેવ) ઢગલે કરે છે.
(૧૯) અમજ્ઞ શબ્દ, સ્પર્શ, રસ, રૂપ અને ગંધને અભાવ હોય છે.
(૨૦) મનેજ્ઞ શબ્દ, સ્પર્શ, રસ, રૂપ અને ગંધને પ્રાદુર્ભાવ થાય છે.
(૨૧) ધર્મોપદેશ આપતી વેળા તીર્થકરને સ્વર હદયંગમ અને એક જન સુધી વ્યાપી રહેલા હોય છે. ' (૨૨) પ્રભુ અદ્ધમાગણી ( અર્ધમાગધી ) ભાષામાં ધર્મનું કથન કરે છે.
(૨૩) એ અદ્ધમાગહી ભાષા બેલતાં એ ભાષા, સર્વ આર્ય અને અનાર્યને, દેશમના દ્વિપદ (મનુષ્ય), ચતુષ્પદ, વનનાં તેમ જ નગરનાં પશુ, પક્ષી, સરીસૃપ ઈત્યાદિ જેને હિતકારી, કલ્યાણકારી અને સુખદ ભાષારૂપે પરિણમે છે.
(૨૪) પૂર્વે વેર બાંધેલા છે તેમ જ દેવ, દાનવ, નાગ, સુપર્ણ, યક્ષ, કિન્નર, ક્રિપુરુષ, ગરુડ, ગન્ધર્વ અને
