________________
૨૫૦ જ્ઞાતપુત્ર શ્રમણ ભગવાન મહાવીર એક દિન આવે વ્યંજન ભારી, યષ્ટિ ઊંધી ઝાલી રે; મુખી એને ભાવ સમજાતે, સ્વાગત ભાવે કરતે – દમ ઘટતે વદતે વ્યંજન : “ધન્ય ઘણું મુજ જીવન રે; આપ તથા હું સમ કક્ષાએ, પિતતાની રીતે રે.”—-૭ વદે મુખી : “હું જાણું અપેક્ષા, વગીકરણની તારી રે; આપણ બંને રહીએ સંગે, અર્થ સધાશે ભારી ર–૮ સાચી સાચી વાત તમાર, શીઘ્ર ફળે તમે ઈચ્છા રે; વાણી આવી ગેબી ઉચરી, દર્શન બાવન અપે રે–૮ ઉપકારવશે આ ઉભયે જવું, નામ એમનું નિજથી રે; વણે ચારે આમ મળતાં, જયજયકાર પ્રવતે ૨-૧૦ નાસિક નિજ અંતિમ સુતની, સિદ્ધિ પેખી નાચે રે, અત્તરનું યુગલ જગાવે, વીરની હાકલ સાચે રે.-૧૧ દીર્ઘતપસ્વી, નિગ્રંથસ્વામી, જિનવરની હરિયાળી રે; ચતુર્થ વર્ષે સહસયુગથી ગૂથી ચન્દ્રિક હીરે રે -૧ર
