________________
જ્ઞાતપુત્ર શ્રમણ ભગવાન મહાવીર એમણે ચીરી નાંખે અને ખેડૂત દ્વારા એનું ચામડું અશ્વગ્રીવને મેકલાવી દીધું.
એ સિહ આગળ જતાં ગંગા નદીમાં સુદંષ્ટ્ર નામે નાગકુમાર થયે હતે. મહાવીરસ્વામી છદ્મસ્થ અવસ્થામાં પહેલું ચોમાસું પૂરું કરી વિહાર કરતા કરતા “સુરભિપુરમાં આવ્યા. ત્ય અમને “ગંગા” નદી ઓળંગવાને પ્રસંગ પ્રાપ્ત થશે. એઓ સિદ્ધાન્ત નામના નાવિકના નાવમાં બેઠા. એ જોઈ પેલા સુદં એ નાવને ડુબાડવા-મહાવીરસ્વામીને હેરાન કરવા પિતાની શક્તિથી ભયંકર તેફાન ઊભું કર્યું અને નાવને ડામાડોલ સ્થિતિમાં મૂકી દીધું પરંતુ ત્યાંને સંબલ અને કંબલ નામના બે નાગકુમાર પૈકી એકે સુદંષ્ટ્રને ભગાડી મૂક્યો અને બીજાએ નાવ સહીસલામત રીતે કિનારે લાવી મૂક્યું. આથી મહાવીર સ્વામી મહાનદીમાં ડૂબતા બચી ગયા. આમ એ સુદંષ્ટ્ર જન્માંતરના વેરની વસુલાત કરવામાં ફાવ્યો નહિ. એ સુદંષ્ટ્ર, નાગકુમારનું ચ્યવન થતાં એ કઈ ગામમાં ખેડૂત તરીકે ઉત્પન્ન થયે અને તે પણ મહાવીર સ્વામીના જીવનકાળમાં. એ ખેડૂતને પ્રતિબંધ પમાડવા માટે મહાવીરસ્વામીએ વિનયમૂર્તિ ઇદ્રભૂતિને એ ખેડૂત પાસે મેકલ્યા. એ ઈદ્રભૂતિ વિપૃષ્ઠ વાસુદેવના સારથિ હતા અને પેલા સિંહને મરતી વખતે એમણે આશ્વાસન આપ્યું હતું. એથી એમને હાથે એ પ્રતિબંધ પાયે પરંતુ મહાવીરસ્વામીને જોતાં વેંત એ એમને શ્રેષી બની ચાલતે થયે. આગળ ઉપર એ ખેડૂતને વેર વાળવાને વિચાર થયે હોય તે પણ તે પ્રસંગ મજે નહિ કેમકે ચેડાંક વર્ષ બાદ મહાવીરસ્વામી તે નિર્વાણપદને પામ્યા.
