________________
૩૬.
જયું કંચન પરભાગ ઓર ન મેહે કષાય કાલિમા,
સે કયું સેવા લાબ, મે. ૧ રાજ હંચ તું માન સરોવર, એર અશુચિ રૂચિ કાગ વિષય ભુજંગ ગરૂડ તું કહીયે, એર વિષય વિષ નાગ. મેં૨ ઓર દેવ જલ છીલર સરિખે, તુ તે સમુદ્ર અથાગ તું સુરતરૂ મનયંછિત પૂરણ, ઓર તે સુકે સાગ, મેં૦ ૩ તે પુરૂષોત્તમ તુહિ. નિરંજન, તું શંકર વડભાગ; તું બ્રાા તે બુદ્ધિ મહાબલ, તેહિ દેવ વીતરાગ. મેં ૪ સુવિધિનાથ તુજ પુન ફૂલનકે, મેરે દિલ હે બાગ, જશ કહે ભમર રસિક હોઈ તામે, વીયે ભક્તિ પરાગ. મેં૦૫
સુવિધિ જિણેસર પાય નમીને, શુભ કરણી એમ કીજે રે, અતિ ઘણે ઉલટ અંગ ધરીને, પ્રહ ઉઠી પૂછજે રે. સુ. ૧ દ્રવ્ય ળાવ શુચિ ભાવ ધરીને, હરખે દેહરે જઈએ રે; દહ તિગ પણ અહિંગમ સાચવતાં, એકમના પુરિ થઈએ છે. સુ૨ કસુમ અક્ષત વરવાસ સુગધે, ધૂપ દીપ મન સાખી રે, અંગપૂજા પણ ભેદ સુણી એમ ગુરૂમુખ આગમ ભાખી રે. સુ૩ એહનું ફળ દેય ભેદ સુણજે, અનંતર ને પરંપર રે, આણપાલણ ચિત્ત પ્રસન્ની, મુગતિ સુગતિ સુરમંદિર છે. સુત્ર કુલ અક્ષત વરઘુપ પઈ, ગંધ નેવેદ્ય ફળ જળ ભરી રે, અબ અગ્ર પૂજા વળી અડવિધ ભાવે ભવિક શુભ ગતિ વરી સુપ સત્તર ભેદ એકીશ પ્રકારે, અષ્ટોત્તરશત લે રે, ભાવ બહુ વિધિ નિરધારી, દેહગ દગતિ છેદે રે.સ. ૬
