________________
૩૨૬ સેવતાં એહને કેવલી, પન્નર સય તીન અણુગાર રે; ગૌતમ શિષ્ય શિવપુર ગયા, ભાવતાં દેવગુરૂ સાર રે. ભા૫ શુક્ર પરિવ્રાજક સીધલો, અર્જુન માળી શિવલા રે; રાય પરદેશી અપાવીએ, કાપીએ તાસ દુઃખ પાસ છે. ભાગ ૬ દસમ સમય દુપરસહ લગે, અવિચળ શાસન એહ રે ભાવશ્ય ભવિયણ જે ભજે, તેહ શુભમતિ ગુણગેહ રે. ભા. ૭
કારમાં કલહ પાપસ્થાનકની સજ્જાય. કલહ તે બારમું પાપનું સ્થાન, દુર્ગતિ વનનું મૂળ નિદાન સાહેબ સાંભળો, મોટો રોગ કલહ કાચ કામળે; એ આંકણી દંત કલહ જે ઘરમાં હેય, લચ્છી નિવાસ તિહાં નવિ જોય. સા૧ શું સુંદરી તું ન કરે સાર, ન કરે આપે કોઈ ગમારે સારુ કોઈ મુખી તું તુજને ધિક્કાર, તુથી અધિકે કણ કળિકાળ. સા ૨ સાહસું બેલે પાપણી નિત્ય, પાપી તુજ પિતા જુઓ ચિત્ત; સા. દંત કલહ ઈમ જેહને થાય, તે પતિને સુખ કુણ ડાય. સા૩ કાંટે કંટે થાયે વાડ, બેલ્થ બેન્ચે વાધે રાડ, સારા જાણીને મીન ધરે ગુણવંત, તે સુખ પામે અતુલ અનત. સા. ૪ નિત્ય કલહણ કેહણશીલ, ભંડણશીલ વિવાદ ન શીલસાવ ચિત્ત ઉતાપ ધરે જે એમ, સંયમ કરે નિરર્થક તેમ. સા. ૫ કલહ કરીને અમારે જેહ, લઘુ ગુરૂ આરાધક હોય તેહ, સા કલહ સમાવે તે ધન્ય ધન્ય, ઉપશમ સાર કહે શ્રીમણ્ય. સા૦૯ નારદ નારી નિર્દય ચિત્ત, કલહ ઉદીરે ત્રણે નિત્ય, સા સજજન મુજસ સુશીલ મહંત, વારે કલહ સ્વભાવે શાંત.સા. ૭
