________________
૧૦૭. રાજપિંડ પે નહિ, ભાખે વીરજીને પરદામાંહિ હે મુળ એક મારગ સાધે બિહું જણા,
તે એવો અંતર કઈ હે, મુ. એ દેય. ૭ સંશયવંત મુનિ બેહુ થયા, જઈ પુજે નિજ ગુરૂપાસ હે. મુ. ગૌતમ બુક વનથી,
આવે કેશી પાસ ઉલાસ હે. મુ. એ દેય. ૮ કેશી તવ સામા જઈ, મૈતમને દીયે બહુમાન છે મુક ફાસુ પલાલ તિહાં પાથરી,
બિહું બેઠા બુદ્ધિ નિધાન હે. મુળ એ દેય૯ ચર્ચા કરે જેનધમની, તિહાં મલીયા સુરનર વૃંદ છે મુળ બિહ ગણધર શેષે અતિભલા,
જાણે એક સૂરજ બીએ ચંદ છે. મુએ દેય૧૦ સંશય ભાંજવા સહુ તણા, કેશી પુછે ગુણ ખાણ હે મુળ ગૌતમ વિયાણ હિત ભણી,
તવ બાલ્યા અમૃતવાણ હે. મુળ એ દેય૧૧ એક મુગતિ વધુ બિહુણે, તે આચારે કાંઈ ભેદ હૈ મુ. જીવ વિશેષે જાણજે, મૈત્તમ કહે મ ક ખેદ છે. મુ. એ દેય૦ ૧૨ વક જડ જીવ ચરમના, પ્રથમના જાજુ મૂરખ જાણ હેમુ સરલ સુબુદ્ધિ બાવીશના,
તેણે જુજીએ આચાર વખાણ હે. મુળ એ દેય. ૧૩ એમ કેશીએ પ્રશ્ન જે પુછિયાં, તેના ગૌતમે ટાલ્યા સદેહે હે. મુળ ધન ધન કેશી કહે ગોયમા,
તમે સાચા ગુણમણી ગેહ હે. મુ. એ દેય૦ ૧૪