________________
કવિશ્રેષ્ઠ સિદ્ધસેન દિવાકરસૂરિજી વિરચિત (કલ્યાણમંદિર સ્તોત્ર कल्याणमन्दिरमुदारमवद्यभेदि। भीताभयप्रदमनिन्दितमंघ्रिपद्मम्। संसारसागरनिमज्जदशेषजन्तुपोतायमानमभिनम्य रि यस्य स्वयं सुरगुरुगरिमाम्बुराशेः । स्तोत्रं सुविस्तृतमतिर्न विभुर्विधातुम् । तीर्थेश्वरस्य कमठस्मयधूमकेतो
स्तस्याहमेष किल संस्तवनं करिष्ये ॥२॥ अन्वय : एष अहं जिनेश्वरस्य कल्याणमन्दिरं, उदारं, अवद्यभेदि, भीत-अभयप्रदं अनिन्दितं, संसारसागरनिमज्जत् -अशेषजन्तुपोतायमानं अंघ्रिपद्मं अभिनम्य गरिमा-अम्बुराशेः कमठस्मयधूमकेतोः यस्य तीर्थेश्वरस्य स्तोत्रं विधातुं सुविस्तृतमतिः सुरगुरुः स्वयं विभुः न, तस्य संस्तवनं किल करिष्ये ॥१-२॥ . - पश्यिय : अवद्य=५४५ भीत=141येल अभयप्रद अभियान आपना२ निमज्जत्=तो पोत=4&l पोतायमान=
quठेवी प्रवृत्तिवाणो अंघ्रि=५० सुरगुरु=स्पति स्मय अभिमान धूमकेतु= भन्नि विभु–समर्थ.
અર્થ : આ હું જિનેશ્વરના કલ્યાણને આપનારા, ઈષ્ટ વસ્તુના દાનમાં ઉદાર, પાપને ભેદનારા, ગભરાયેલાઓને અભયને આપનારા, અનિંદિત=નિર્દોષ, સંસારસાગરમાં ડૂબતા સર્વ જીવોને માટે વહાણના જેવી પ્રવૃત્તિવાળા એવા ચરણકમળને નમન કરીને મહિમાના સમુદ્ર કમઠના અહંકારને માટે અગ્નિ સમાન એવા જે તીર્થકરના સ્તોત્રને
કલ્યાણમંદિર સ્તોત્રા
