________________
પૃષ્ઠ
3R
૧૨૩
૧૨૩ ૧૨૧-૧૨૬
૧૨૩ ૧૨૩ ૧૨૪
૧૨૪ ૧૨૪-૧૨૫
૧૨૫ ૧૨૫
૧૨૫ ૧૨૬-૧૨૭
૧૨૭
૧૨૭ ૧૨૮-૧૩૦ ૧૩૦-૧૩૧ ૧૩૦-૧૩૧
અનુક્રમણિકા ગાથા *
વિષય
વિરકલ્પના અધિકારીનું સ્વરૂપ. જિનકલ્પના અધિકારીનું સ્વરૂપ. પ્રવ્રજયાદિક્રમે વિરકલ્પની આરાધના. દીક્ષા ગ્રહણ કર્યા પછી ગ્રહણશિક્ષા અને આસેવનશિક્ષાના કાળમાનનો નિર્દેશ. આચાર્યપદયોગ્યને અનિયતવાસ અને તેનાથી થનારા લાભો. આચાર્યપદની યોગ્યતાની નિષ્પત્તિ. ભક્તપરિજ્ઞાદિ અથવા જિનકલ્પાદિ દ્વિવિધ વિહાર. જિનકલ્પાદિ સ્વીકાર પૂર્વે પાંચ તુલનાઓ દ્વારા સત્ત્વાદિનો પ્રકર્ષ. જિનકલ્પના સ્વીકારની વિધિ. જિનકલ્પસ્વીકાર પછીની ચર્ચાનું સ્વરૂપ. જિનકલ્પિક સંબંધી શ્રુત-સંહનને આદિનું સ્વરૂપ. વર્તમાનમાં વિરકલ્પને છોડીને જિનકલ્પની આચરણાનો નિષેધ. દિગંબરમતે નિશ્ચયનયથી મોક્ષના એકમાત્ર હેતુરૂપ શુદ્ધ ઉપયોગ. નિશ્ચયનયથી સમતાપરિણામરૂપ મોક્ષમાર્ગ.
બહિરંગલિંગના અભાવમાં મમતાના અવિનાભાવનું નિરાકરણ. નિશ્ચયનયથી આત્માથી અતિરિક્ત જ્ઞાનની સામગ્રી આત્મજ્ઞાનની પ્રતિબંધક. સંયમીને ઉપયોગપૂર્વકની વસ્ત્રાદિની પ્રવૃત્તિથી પણ અધ્યાત્મપ્રાપ્તિની યુક્તિ. જિનકથિત માર્ગના સેવનથી હિતની પ્રાપ્તિનું દૃષ્ટાંત દ્વારા કથન. જિનાજ્ઞાપાલનનું ફળ અને જિનાજ્ઞાના અપાલનથી કર્મબંધ. આહારવતું વસ્ત્રમાં સંયમની ઉપકારિતા. મુનિની આહારમાં પ્રવૃત્તિનું સ્વરૂપ. મુનિની ધર્મોપકરણમાં પ્રવૃત્તિનું સ્વરૂપ. મૂળગુણની આચરણાના અનુરોધપૂર્વક જ ઉત્તરગુણનું આચરણ કલ્યાણકારી. સર્વદા તાદેશ શક્તિના અભાવમાં બાહ્ય વસ્ત્રાદિમાં પ્રવૃત્તિ હોવા છતાં શક્તિનિગૃહનનો અભાવ. વસ્ત્ર અને આહારમાં તુલ્યકારણતાનું ભાવન. સિદ્ધાંતમાં ત્રણ કારણે વસ્ત્રગ્રહણ અનુજ્ઞાત, ઉદ્ધરણપૂર્વક ઉપધિ આદિ કારણિક હોવાથી અમને અનુચિત છે એ પ્રકારની દિગંબરની શંકાનું નિરાકરણ. સંયમીને આહારગ્રહણનાં છ કારણો, ઉદ્ધરણપૂર્વક. ધર્મચિંતાનું સ્વરૂપ. લજજા અને સંયમાર્થે ધર્મોપકરણના ધારણનું તાત્પર્ય, સંયમીની પ્રશસ્ત લજ્જા અને કુત્સાનું સ્વરૂપ. અવિજિત હી-મુત્સાવાળાને સંયમના અધિકારી કહેનાર દિગંબરમતનું યુક્તિથી નિરાકરણ. સંયમવેષકૃત ગુણો, ઉદ્ધરણપૂર્વક. લજ્જા અને દુગંછાની હાજરીમાં અડ્ડીકુત્સાસ્વભાવ ભાવનાના અભાવનું નિરાકરણ. સંયમની નિષ્પત્તિ અને વૃદ્ધિ માટે સાધુને અડ્ડીકુત્સાસ્વભાવ ભાવના અને
૧૩૨
૧૩૨ ૧૩૩-૧૩૪
૧૩૪ ૧૩૫ ૧૩૫
૧૩૬
૧૩૬ ૧૩૬-૧૩૭
૧૩૭ ૧૩૭-૧૩૮
૧૩૮
૧૩૯-૧૪)
૧૪૦-૧૪૧ ૧૪૧-૧૪૨
૧૪૨