________________
અનુક્રમણિકા
ગાથા
૨૨
૨૩-૨૪
1-2
વિષય
સિદ્ધાંતપક્ષ પ્રમાણે યોગની સાથે વીર્યલબ્ધિનું અવિનાભાવીપણું. સિદ્ધાંતમતે ક્ષાયિકી પણ વીર્યલબ્ધિનો યોગના વિલયથી જ વિલય. સિદ્ધમાં ક્ષાયિક વીર્યલબ્ધિનો અભાવ.
વ્યાપારના ભેદથી યોગનું ત્રૈવિધ્ય હોવા છતાં વસ્તુતઃ એકરૂપ. વિશેષાવશ્યકનું ઉદ્ધરણ. મન-વચન-કાયાના યોગોના સ્વરૂપનું ઉદ્ધરણ, મન-વચન-કાયાથી થતું વીર્યસ્ફુરણ નયભેદથી કથંચિત્ એકરૂપ, નયભેદથી કથંચિત્ ભિન્નરૂપનું સ્પષ્ટીકરણ. ત્રણ યોગો નયવિશેષથી સ્વતંત્ર હોવાનું ઉદ્ધરણ.
વિશેષ નય દૃષ્ટિથી સુષુપ્ત અવસ્થામાં જ્ઞાનોપયોગનો અભાવ.
ગાથાના અંતિમપાદમાં કહેલ ફલાકાંક્ષા રાગ-દ્વેષકૃત છે તેની સ્પષ્ટતા, ફલેચ્છા નિયમથી રાગ-દ્વેષકૃત.
નિશ્ચયનયથી પરમ નિઃસ્પૃહીને મોક્ષની ઇચ્છા પણ અનાદેય. ભગવાનની દેશનાનું પ્રયોજન.
રાગ-દ્વેષ વગર પણ કેવલીની પ્રવૃત્તિની સંગતિ.
પરોપકારના યથાર્થપણાને કારણે રાગ વગર પણ પરોપકારની પ્રવૃત્તિનો સંભવ. પરદ્રવ્યપ્રવૃત્તિ વિષયાંતરના સંચારરૂપ સામગ્રીરૂપે ધ્યાનની પ્રતિબંધક, જયારે પડિલેહણાદિ ક્રિયામાં સૂક્ષ્મ અંતર્મુહૂર્તભાવી પરમાત્મલયથી કેવલજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ.
અપ્રમત્તગુણસ્થાનકમાં આવશ્યકાદિ ક્રિયાના પ્રારંભનો અભાવ હોવા છતાં આવશ્યકાદિ ક્રિયાઓ અપ્રમત્તગુણસ્થાનકની પ્રાપ્તિમાં પ્રતિબંધક નથી.
આત્મધ્યાનથી અને આવશ્યકાદિથી શુદ્ધિની પ્રાપ્તિ માટેની ભૂમિકાનો ભેદ. શુભઉપયોગરૂપ અપકૃષ્ટ સ્થવિરકલ્પ કરતાં શુદ્ધઉપયોગરૂપ ઉત્કૃષ્ટમાર્ગ આદરણીય છે, એ પ્રકારે દિગંબરની માન્યતાનું નિરાકરણ.
શ્વેતાંબર કરતાં દિગંબરમાર્ગ ઉત્કૃષ્ટ છે એ કથનનું નિરાકરણ. વસ્ત્રાદિમાં પરિગ્રહ-અપરિગ્રહત્વની દિગંબર સાથે દાર્શનિક ચર્ચા. નિગ્રંથ સાધુઓને વસ્ત્રાદિ ગ્રંથરૂપ નથી, અનુમાન દ્વારા સમર્થન. દેહરક્ષણ માટે આહારની જેમ યતનાવડે વસ્ત્રાદિ વિહિત. મૂહેિતુત્વહેતુક અનુમાનથી સત્પ્રતિપક્ષની આશંકા. મૂńહેતુત્વહેતુક અનુમાનના વિવિધ પરિષ્કારો.
જેમને વસ્રાદિમાં મૂર્છા થાય છે, તેમને જ વસ્રાદિ ગ્રંથરૂપ છે અન્યને નહિ, તેની સ્થાપક યુક્તિ ઉદ્ધરણપૂર્વક.
નિશ્ચયનયને આશ્રયીને ગ્રંથ-અગ્રંથની વ્યવસ્થા, ગ્રંથ-અગ્રંથનો એકાંત નિયમ નથી, તેમાં વિશેષાવશ્યકનું ઉદ્ધરણ.
નિશ્ચયનયની અપેક્ષાએ મૂર્છા જ ગ્રંથ હોવા છતાં મૂર્ચ્છજનનપરિણત દ્રવ્ય એ ગ્રંથ, એ પ્રકારના વ્યવહારનો પણ ઉપચારથી નિશ્ચયરૂપે સ્વીકાર.
પ્રસન્નચંદ્રરાજર્ષિની પ્રવૃત્તિમાં મૂńહેતુતાની વિચારણા. મોક્ષેચ્છાદિરૂપ રાગથી અધ્યાત્મની શુદ્ધિ.
‘યાવનપ્રાશં તાવદ્વિષેયમ્' એ ન્યાયથી આહાર-ઉપકરણાદિના વિધાનરૂપ શાસ્ત્રીય વચનની
યતનામાં અને તદનુકૂળ વિશેષવિધિમાં વિશ્રાન્તિ. કેવલીની સાધુને નદી ઊતરવાની અનુજ્ઞાનું રહસ્ય.
પૃષ્ઠ
૫
૮૨
૮૨
૮૨
૮૨-૮૩
૮૩-૮૪
૮૩
૮૪
૮૫
૮૫
૮૫-૮૬
(૬
૮૭
૮૭-૮૮
૭
૯૦
૯૦-૯૧
૯૧-૯૨
૯૨-૧૦૬
૯૨-૯૩
૯૩
૯૫
૯૫-૯૮
૯૭-૯૮
9)-22
22
૧૦૦-૧૦૨
૧૦૧
૧૦૩
૧૦૪