________________
૩-૪
૧૨૮. જંબુ ! દ્રવ્ય તથા ભાવ શસ્ત્રોથી સર્વથા નિવૃત્ત થયેલ હોવાથી,
કર્મોથી સર્વથા મુક્ત થયેલા સર્વજ્ઞ ભગવાનને આ અનુભવ છે કેજે સાધક ઉપર વર્ણવેલા ત્યાગ માગનો ઉપાસક હેય છે, તે
તે નિચે ધ-માન-માયા-લોભથી ક્રમશ: નિવૃત્ત થતું હોય છે.' ૧૨૯. * જે સાધક આત્મસ્વરૂપને જાણે છે,
તે સાધક સર્વ પદાર્થોનું સ્વરૂપ પણ જાણે છે અર્થાત્-જે સાધક સર્વ પદાર્થોનું સ્વરૂપ જાણે છે,
તે સાધક આત્મ સ્વરૂપને પણ સારી રીતે જાણતા હોય છે. પ્રમાદીને તરફથી ભય રહેલો છે. અપ્રમત્તને ક્યાંયથી પણ ભય નથી. જે સાધક પોતાની જાતને X (મનને) વશ કરે છે, તે સાધક જગતને પણ વશ કરી શકે છે. અર્થાત-જગતને જે વશ કરી શકે છે,
તેણે પોતાની જાતને પણ વશ કરેલી હોય છે. સંસારના દુઃખને જાણીને, તથા તે દુઃખના મૂલ કારણરૂપ
ગલિક સંગ તથા આસક્તિને ત્યાગ કરીને, ધીર પુરુષે સંયમ પંથે વિચરે છે ક્રમશઃ આગળ વધતાં હળકમી છે તે જ ભવે મોક્ષે જાય છે,
અને કેઈક છે પરંપરાએ મોક્ષે જાય છે. * जो अप्पाणं जाणदि सो सव्वं सत्थं जाणदि। स्वामि० જેને આત્મ રવરૂપનું જ્ઞાન હોય છે
તેને સર્વ જીવોના સુખ-દુઃખનું પણજ્ઞાન હોય છે. અર્થાત-જેને સર્વ જીવોના સુખ-દુઃખનું જ્ઞાન હોય છે
તેને આત્મસ્વરૂપનું પણ જ્ઞાન હોય છે. તે જ કારણે આત્મજ્ઞાનને સર્વશાસ્ત્રવેત્તા કહ્યો છે. ૪ મન સાધ્યું તેણે સઘળું સાયું એ વાત નહિ એટી
-આનંદધન ચાલીશ.
