________________
પ૬. જખુ !
‘આરંભ-સમાર’ભરૂપ પાપકાર્યાથી અંધાતાં કર્મોનું ફળદુઃખદાયી છે” – એવું સમજનાર સાધક વાયુકાયના આરભ-સમારંભ કે તરૂપ હિંસાથી પણ નિવૃત્ત થઈ શકવા સમર્થ છે. કારણકે— જે વ્યક્તિ પેાતાનુ હિતાહિત કે સુખદુઃખ સમજી શકે છે,
તે વ્યક્તિ ખીજાનું હિતાહિત કે સુખ-દુ:ખ પણ સમજી શકે છે, અર્થાત્ જે વ્યક્તિ ખીજા જીવાનુ' સુખદુઃખ સમજી શકે છે,
તે વ્યક્તિ પાતાનું હિતાહિત કે સુખદુઃખ પણ સમજી શકે છે. સાધકે આ સમતુલાને ઓળખવી જોઇએ.
આ જૈનશાસનમાં ઉપશમ, વેગ, નિવેદ, અનુકપા અને આસ્તિકચને સમજાવનાર સમ્યગ્દર્શન-સમ્યજ્ઞાન અને સમ્યકચારિત્રની સાધનાથી પરમશાંતિને વરેલા સ’યમી પુરુષો વાચુંકાયના જીવાની હિંસા કરીને પેાતાના જીવને ક્ષણિક સુખ આપવાની ઇચ્છા કરતા નથી.
પ૭. જખુ ! જો, આ સંસારમાં જીવા એકબીજાને આશ્રયીને સર્વ સ્થળે રહેલા છે, તે રીતે આકાશમંડલમાં વાયુ સાથે પણ બીજા અનેક જીવા રહેલા છે. તેનું સ્વરૂપ જાણીને તે જીવાને પરિતાપ ન થાય તે રીતે સંયમી પુરુષા સયમી જીવન જીવે છે.
પરંતુ, અમે ગૃહત્યાગી (અણુગાર) છીએ’-એવુ ખેલનારા કેટલાક અન્ય સાધુએ વાયુ સંબંધી આરભ-સમારંભનાં કાચ દ્વારા વાયુકાયના જીવાની તથા તેની સાથે સલગ્ન બીજા પણ અનેક જીવાની અનેક પ્રકારના શસ્ત્રો વડે હિંસા કરે છે.
૫૮. સર્વજ્ઞ ભગવાને આ સર્વ ક્રિયાઓનું જ્ઞાન મેળવી જીવહિંસાથી અટકી, નિર્દોષ (શુદ્ધ) જીવન જીવવાના વિવેક સમજાવેલ છે.
